Burgemeester Aboutaleb heeft donderdagochtend een krans gelegd bij het beeld De Verwoeste Stad op Plein 1940 in Rotterdam. Het was precies 80 jaar geleden dat Duitse bommenwerpers de Rotterdamse binnenstad verwoestten. Omdat er geen openbare bijeenkomsten waren, werd tot deze kleinschalige ceremonie besloten. In zijn werkkamer droeg de burgemeester een gedicht voor.

Tachtig jaar geleden vielen de bommen en werd de Rotterdamse binnenstad verwoest. Burgemeester Aboutaleb vertelt het aangrijpende verhaal van Rotterdammer Leen (14), voor wie deze gitzwarte dag het einde van zijn jeugd betekende.

Stadsdichter Dean Bowen heeft een gedicht geschreven om het bombardement op Rotterdam te herdenken. De dichter draagt Advies voor bij het vallen voor tijdens een onlineherdenking. Ook is het gedicht op YouTube te beluisteren.

Rotterdam in 1940. Na de verwoestende Duitse bommenregen en de daarop volgende verzengende vuurzee restte van de ooit zo prachtige oude binnenstad niet meer dan rokend puin, met wat ruïnes en hier en daar een gebouw dat - vaak zwaar verminkt - nog overeind stond. Zoals de Laurenskerk, een van de weinige herkenningspunten in de kaalslag, waaraan puinruimers in de maanden na deze catastrofe de handen vol hadden. Bekijk onderaan dit artikel de indrukwekkende foto's van de gebombardeerde stad.

De vernieuwde brandgrenslichtjes zitten in de grond. Woensdagochtend werden de laatste exemplaren aangesloten, zodat de lampjes 's avonds konden branden. De brandgrens markeert de lijn tot waar de enorme stadsbrand in 1940 kwam ná het bombardement van 14 mei, exact tachtig jaar geleden. ,,Dit is een monument in de stad.’’

Op 14 mei 1940 sloeg het noodlot toe in Rotterdam. Het stadshart werd uiteengerukt door Duitse bommen en verschroeid door de enorme vuurzee die daarop volgde. Vele honderden burgers kwamen om het leven, van de oude binnenstad restte niet meer dan ruïnes en puin, met de zwaar beschadigde Laurenskerk als middelpunt. De stad werd opnieuw opgebouwd, maar de herinneringen bleven aan het drama dat zich tachtig jaar geleden voltrok. Het bombardement door de ogen van vier Rotterdammers.

Vroeger, voor de coronacrisis, stonden er op 14 mei altijd tientallen stoeltjes klaar, op Plein 1940 bij Zadkine. Voor de burgemeester, voor genodigden en - dat vooral - voor oudere Rotterdammers die het bombardement van mei 1940 hadden meegemaakt. Herkenbaar aan hun grijze, soms bijna witte haren. Stilletjes, vaak verscholen achter een zonnebril, waren ze getuige van de jaarlijkse herdenking van de verwoesting van de stad door Duitse bommen.

Het gedicht Het hart van Rotterdam van J.C. Bloem vanuit de deuropening, het keukenraam, het balkon of de voortuin. Zo wil het Huis der Zotheid op 14 mei bombardement op Rotterdam tijdens de Tweede Wereldoorlog herdenken.

Alle theaters zijn gesloten en daarom worden veel producties online gezet. Maar de makers van de theaterproductie Coolsingel 65, over het bombardement op 14 mei 1940 op Rotterdam, hebben net iets anders bedacht: ze komen – met beperkt gezelschap – bij de mensen thuis. Tenminste, als de woonkamer daarvoor geschikt is.

Rotterdam in oorlog. Nadat Nederland zich langdurig buiten Europese conflicten had weten te houden, gaat het op 10 mei 1940 mis. De Duitsers vallen ons land binnen en Rotterdam ligt direct in de frontlinie. Met het vernietigende bombardement van 14 mei 1940 wordt het verzet gebroken en volgen vijf lange, donkere bezettingsjaren.