Enorm logo in het landschap laat zien dat de Veluwe al twintig jaar aan herstel van stuifzandgronden werkt

De oppervlakte van het Europees beschermde actief stuifzandlandschap neemt al vele decennia drastisch af, aldus Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe in een persbericht. Dat komt onder andere door toename van de stikstofneerslag. Het nationale park is door intensief en permanent beheer al vanaf het begin van deze eeuw bezig om dit zeldzame landschapstype te beschermen en te behouden. 

Met de reconstructie van het stuifzandgebied De Pollen werd in 2002 de eerste grote stap gemaakt toen er een landschap van 60 hectare werd hersteld. De grote werkzaamheden namen bijna twee jaar in beslag.

Het resultaat was een gebied dat ‘tot op de dag van vandaag tot de meest gewaardeerde landschappen van de Veluwe’ behoort. Het is een plek voor veel zeldzame plant- en diersoorten geworden. Door middel van kleinschalig plaggen zijn, verspreid over het park, in de afgelopen jaren nog meer kleinere stuifzandgebieden hersteld.

Van het stuifzand op de hele Veluwe ligt 40 procent in Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Door de stikstofdepositie worden de stuifzandlandschappen op De Hoge Veluwe nog steeds sterk bedreigd, daarom zijn er wederom werkzaamheden gestart.

Bij één van deze projecten op het Oud-Reemsterzand is dit keer niet gekozen voor plaggen, maar werd de toplaag zodanig omgewerkt dat het blonde mineraalrijkere zand aan de oppervlakte is gekomen. De bewerkte stroken beschrijven het logo van Het Nationale Park De Hoge Veluwe.

Het 180 meter brede ‘landmark’, dat vanuit de lucht zichtbaar is, toont de stilistische weergave van de kop van het kruisdragende Hubertushert, een ontwerp dat rond 1920 in opdracht van het echtpaar Kröller-Muller door architect Henry van de Velde is ontworpen.

Deels door verstuiving, maar vooral doordat nieuwe soorten in dit gebied zullen verschijnen, zal de vorm langzamerhand vervagen. ‘Maar het doel van deze ingreep - de reconstructie van een stuifzandlandschap en daarmee de bescherming van de kwetsbare stuifzandfauna en -flora - blijft bestaan’, zo besluit de stichting.