2700 bezoekers DOCfeed Eindhoven: filmfestival is aan andere locatie toe

'Woman and the glacier' van Litouwer Audrius Stonys bleek geen verkeerde keuze. De documentaire verhaalt over een vrouwelijke weerkundige die hoog in de bergen bij Almaty werkt, temidden van natuurgeweld en kou.
De Siberische kou wordt na een tijdje echter ook bijna voelbaar op de kuipstoeltjes in de zaal: om de verstilde film - met vooral geluid van wind, steenlawines en stromend ijswater - niet te verstoren werd het straalkacheltje uitgezet. 

Ook 'Iranium' is een typische DOCfeed-film. Hierin neemt de Oostenrijker Harald Hund op prikkelende wijze de Iraanse 'werkelijkheid', het 'empire of evil', subtiel op de hak. Wat is feit, wat fictie? Is het werkelijk waar dat een op de drie jongeren hier een 'nosejob' neemt? DOCfeed is meer dan film alleen: van virtual reality-bril om te ervaren hoe het is om schizofreen te zijn tot live-soundtrack op elektrische gitaar van Niels Duffhuës, bij zijn beelden van Strijp-S. 

Het festival, met tientallen recente documentaires en korte films is na vijf jaar uitgegroeid tot een serieus internationaal makersfeestje - dit jaar waren er 75 regisseurs te gast. Ook het publiek - een record van zo'n 2.700 filmbezoekers - heeft de gang naar TAC gevonden. Maar na vijf jaar in dit houtje-touwtje Temporary Art Centre lijkt het tijd voor een podiumpje hoger. Zonder straalkacheltjes, en misschien wel met pluchen stoelen.