Corona achter de schermen: ‘Overheid denkt niet flexibel genoeg mee’

Hoe is je gemoedstoestand?
„Overwegend goed. Door een bijbaan hoef ik me zakelijk gezien geen zorgen te maken. Ik maak me wel wat zorgen over de continuïteit van mijn werk als boeker. Promotie doen voor albums blijft gelukkig wel goed gaan. Mede doordat ik mezelf steeds zichtbaar gehouden heb via Facebook en Instagram, heb ik wel nieuwe opdrachten gekregen. Onder meer van Jan Douwe Kroeske. Die heeft me gevraagd de promotie te doen voor een documentaire over Harry Muskee, die op NPO 2 extra te zien was en nu on demand via NPO Start.”

Hoe houd je de moed erin?
„Ik kan blijven werken met artiesten en muziek waar ik in geloof. Er komen nog steeds prachtige dingen uit. Ik weet de mensen te vinden, en de mensen weten mij te vinden. Ik kan plannen maken om hun werk onder de aandacht te brengen. Die bron droogt nooit op. Ze hielden eerst hun releases in, omdat ze niet konden toeren. Nu komen er steeds meer albums los, zoals van Subterranean Street Society.”

Wat zou anders moeten?
„De overheid zou meer mogen meedenken over het verloop van de processen rond concerten en festivals. Toen in november werd afgekondigd dat alle zalen eerder moesten sluiten, was festival Le Guess Who net bezig. Die hebben toen hun programma in dat weekend op stel en sprong moeten omgooien. Ik heb in die week zes shows moeten aanpassen en in sommige gevallen moeten cancellen. Ik begrijp dat de overheid steeds geconfronteerd wordt met nieuwe ontwikkelingen, maar het getuigt niet van flexibel meedenken. Men lijkt zich er niet van bewust dat de muziekindustrie met een complexe langetermijnplanning werkt.”

Moet je er ander werk naast doen?
„Ik werk sinds vorig jaar zomer drie dagen in de week bij de GGD, eerst bij bron- en contactonderzoek. Een stukje dat ik dat najaar voor het intranet van de GGD geschreven heb over dat werk, heeft geleid tot verhalen die ik voor hen kan schrijven over mensen die werkzaam zijn in het crisisteam, en daarbuiten. Ik ben blij dat ik die kans gekregen heb. Je hoort soms aangrijpende verhalen.”

Waar kijk je het meeste naar uit?
„Dat shows en festivals weer kunnen plaatsvinden. Niet per se de hele grote. Maar het zou zo mooi zijn als je weer een muziekcafé kunt binnenlopen waar een optreden bezig is. Ik heb dat gemerkt bij een show die kon doorgaan van Douglas Firs, een van de artiesten die ik boek. Iedereen putte daar zoveel kracht uit. Daar gaat niets boven.”