Dansen op jazz vol Surinaamse ritmes, met ook Howard Komproe en Jeangu Macrooy

Bruisende levenslust, dat spat aan alle kanten uit Kaseko Time. Centraal staat de muziek van Ronald Snijders (71), geboren in Paramaribo, maar al meer dan een halve eeuw woonachtig in Nederland. Hij heeft het programma samengesteld met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Er is aandacht voor de geschiedenis die Nederland en Suriname delen, maar het gaat toch vooral om de muziek. „Als ik de ruimte heb om mijn ding te doen, krijg ik het publiek in beweging”, zegt Snijders.

Een loopbaan in de techniek, dat hadden de ouders van Ronald Snijders voor ogen toen ze hem in 1970 vanuit Paramaribo naar Nederland lieten gaan om in Delft te studeren. Met zijn diploma op zak besloot hij door te gaan in de muziek. „Ik was daar in mijn jeugd al volop mee bezig. Toen ik hier kwam wonen, ben ik er mee doorgegaan. Tijdens mijn studie al won ik de persprijs van het Jazzconcours in Laren. Daarna heb ik mijn eigen band opgericht, Black Straight Music, en heb ik met het Willem Breuker Kollektief gespeeld. Na vier jaar wilde ik me volledig op mijn eigen muziek concentreren. Daarin zaten veel Amerikaanse invloeden, zoals funk.”

Later kwam ook Surinaamse muziek binnen in zijn muziek, met name de kaseko en de kawina, stijlen met een nadruk op ritme. In de jaren tachtig van de vorige eeuw maakte hij een studie van kaseko aan de Universiteit van Amsterdam. „Het is swingende muziek, die je kunt vergelijken met de calypso en andere Caribische genres. De Afrikaanse herkomst is er wel beter in terug te horen. In de jaren vijftig en zestig was het de populaire muziek in Suriname, maar was niet doorgedrongen tot de jazz. Kaseko is onderdeel van mijn muziek, maar ik ben niet ‘Mr. Kaseko’. Ik ben breed georiënteerd. Ik hou van Earth, Wind & Fire, van Doe Maar, Amerikaanse jazz, Braziliaanse muziek. En van klassiek, met name Ravel.”

Snijders gelooft dan ook in verbinding. Zoals A Whiter Shade of Pale Bach en pop samenbracht. En Astor Piazzolla, die op basis van de tango serieuze composities schreef. Zelf componeerde hij vorig jaar nog een kaseko voor fluit, strijkorkest en slagwerk. Door de muziek in een andere context te plaatsen wil hij die bekender maken. „Door het aanstekelijke ritme is de kaseko een stijl die mensen in hun hart sluiten. Maar dan moeten ze wel de kans krijgen om die muziek te horen. Het is een slechte zaak dat de publieke omroep geen programma’s heeft voor dergelijke genres, of er ruimte voor maakt binnen de bestaande programma’s. Nederland is een kleurrijk land. Dat zou toch terug te horen moeten zijn in het muziekaanbod? Zeker als die programma’s gemaakt worden met geld van ons allemaal.”

In Kaseko Time geeft hij een veelzijdige blik op de muziek, maar ook op de geschiedenis. Die speelt een rol in de composities die hij er speciaal voor geschreven heeft „Het nummer Beginning of Slavery drukt het menselijk leed ingetogen en expressief uit. Jeangu Macrooy zingt zijn eigen nummer Birth of a New Age. Maar het is geen geschiedenisles. Cabaretier Howard Komproe zorgt voor een lichte noot. En we beginnen met een kaseko-medley, keiharde swing. Het gaat mij er niet om te bewijzen dat kaseko beter is dan andere stijlen. Ik wil dat de muziek er gewoon bij hoort. Daarom ben ik blij dat dit gebeurt.”

‘Kaseko Time’ zou vrijdag 27 mei plaatsvinden in Muziekgebouw Eindhoven, maar is verplaatst naar zaterdag 18 juni.