'Drugschauffeur uit Geldrop is echt geen superkok'

Met andere advocaten was De Rooij op de tweede dag van de zaak aan de beurt om de beschuldigingen van officier van justitie Erna Vrijhoeven te pareren. Dinsdag eiste zij straffen tot 4,5 jaar cel voor betrokkenen bij een groot amfetaminelab dat in oude varkensstallen was gevonden bij een Noordlimburgse boerderij.

Nauwgezet had de politie met peilzendertjes, achtervolgingen en afluisteren in beeld gebracht hoe de Geldropse Maikel L. met een bestelbus in Beverwijk grondstoffen ophaalde en naar Haler bracht. Eindhovenaar Tarik N., onlangs tot vier jaar veroordeeld voor een ander lab, huurde daar stallen van plaatsgenoot Hendrik G. (69). 

Maar al die data konden niet kloppen, vond De Rooij: Maikel zou op een gegeven moment zowel in Limburg als in Noord-Holland rijden. De bestuurder gaf toe dat hij eigenlijk wel wist dat het niet pluis was wat hij deed, maar dat het echt om een lab ging wist hij niet en hij had zeker niet meegeholpen bij het maken van de drugs. Daarvoor was hij ook te kort in de stallen zelf geweest, berekende De Rooij. Ruim vier jaar cel voor wat ritten leek hem een absurde straf.

Ook Tarik N. gaf toe dat hij niet brandschoon was: hij kocht amfetamine-olie bij G.. Advocaat Mark Nilessen zag dat het OM als bewijs aanvoerde dat de stank die van N. afsloeg toen de politie hem in het boevenwagentje sloot. Maar diezelfde agenten hadden de hele dag in dat lab gestaan en roken hoogstwaarschijnlijk zichzelf, dacht Nilessen. De dertig maanden cel die nu werden geëist waren veel te veel: het OM had zijn twee drugszaken bij elkaar moeten voegen, dan was er een reëlere straf uitgekomen, aldus de pleiter.

De verhurende Eindhovenaar wist werkelijk helemaal nergens van, liet hij weten. Hij dacht vrienden van een zoon een plezier te doen maar was danig in zijn vertrouwen geschonden. Vrijhoeven wees er op dat de stank van het lab ver te ruiken was maar G. was dat ‘echt waar niet’ nooit opgevallen. Dat tussen de vaten met duizenden liters zuren een peuk en een koffiebekertje met DNA van zijn zoon lag, snapte junior niet. Maar volgens advocate Irene Klein bewijst dat niks, de zoon schafte regelmatig voor de stallen en liet ongetwijfeld dan peuken achter. Vrijhoeven zag ze echter niet vanzelf naar het lab verhuizen en daar in een vat terecht komen.

De rechtbank wijst 21 juni vonnis.