Drie keer is scheepsrecht bij Janneke. De eerste keer dat ik bij haar aanbelde, nu alweer een paar maanden geleden, waren zij en haar twee kinderen ‘hartstikke ziek’. De tweede keer stond ze net op het punt met de kids naar haar schoonouders te fietsen. De derde keer wil ik na een minuut wachten net weglopen, wanneer ik een schim achter de voordeur zie verschijnen. ,,Eigenlijk ben ik aan het werk, maar vooruit, ik heb wel even tijd”, zegt Janneke.

Dat werk blijkt telemarketing, vertelt ze. Doet ze gewoon vanaf de bank. Dekentje en laptop bij de hand en ze kan aan de slag. ,,Het is misschien niet het meest spannende of boeiende werk, maar met twee kinderen is het voor mij vooral een handige manier om geld te verdienen.” De laatste tijd brengt ze vooral loten voor loterijen van goede doelen aan de man. ,,Maar met energiecontracten is pas echt veel geld te verdienen.”

Hiervoor heeft Janneke allerlei baantjes gehad, zo doet ze uit de doeken. ,,Teveel om op te noemen eigenlijk. Zo ben ik een tijdje heel veel met natuurvoeding bezig geweest. Daar heb ik verschillende opleidingen voor gevolgd.”

Op tafel naast Janneke ligt een Nederlandse vertaling van de Koran, met ernaast een kleed waarop ze kan bidden. Een jaar of vijf geleden heeft ze zich bekeerd tot de islam. ,,Mijn vriend is Marokkaans en is ook moslim, maar al voor ik hem ontmoette heb ik me bekeerd.” Dat proces verliep geleidelijk. ,,Voor mij was het eigenlijk een heel logische stap. Met het christendom heb ik nooit zoveel gehad, hoewel ik vroeger op het Sint-Joriscollege heb gezeten, waar de meeste kinderen christen waren. Zelf heb ik altijd meer moslimvrienden gehad waardoor ik me steeds meer in het geloof ben gaan verdiepen.”

Ze volgt de regels van de islam op haar eigen tempo, zo zegt ze. ,,Daar heb ik veel baat bij. Het geeft me echt een structuur in de dag.” Die structuur ligt nu wat overhoop vanwege de ramadan. Iedere ochtend is het vroeg opstaan en in de avond wordt de schoonfamilie bezocht om samen te eten. ,,Er komt veel organisatie bij kijken in deze tijd. Het overdag niet eten en drinken vind ik niet eens zo moeilijk. Wel vind ik het soms lastig dat het hele schema van de dag even helemaal anders is. We zijn iets na vieren ’s ochtends al op en pas na negen uur ’s avonds eten we. Ook is het een tijd van bezinning en van samenzijn, ook al gaat dat in coronatijden wat anders dan normaal.”