In hun op maat gemaakt Velox 8. Een superligfiets gebouwd door het Human Power Team, studenten van de TU Delft en Vrije Universiteit Amsterdam. Speciaal voor de World Human Powered Speed Challenge. In Battle Mountain. Van 10 tot 15 september. Op 1500 meter hoogte. 

Zondag oefenden ze in aanwezigheid van vrienden, familie en kennissen op de start- en landingsbaan van Vliegbasis Woensdrecht in Hoogerheide. ,,We haalden 74 kilometer per uur nu, maar deze baan is maar ruim twee kilometer, in Amerika hebben we straks acht kilometer weg'', vertelt Lieke. Maar toch. Wie de Velox 8 voorbij ziet flitsen krijgt ontzag. Voor het ontwerp, voor de techniek, maar vooral voor de twee meiden die in die erg nauwe cockpit kruipen. En alles geven wat ze hebben.

,,De eerste keer in die fiets was wel wennen'', geeft Lieke toe. Omvallen hoort erbij. ,,Maar daar merk je niets van. Je zit in een kooi. Op een gewone fiets omvallen is gevaarlijker.'' En Jennifer zegt: ,,We leven nu als topatleten, hebben een coach, krijgen voedingsadvies.''

In de fiets zit geen raampje. Kijken doen de rensters op een videoscherm. Snelheid? Welnee. Het wattage telt. Zeg maar de kracht die ze zetten op de pedalen. ,,Lieke nu 175 watt. Nu 290. Kom op'', klinken de instructies. 

Dat Human Power Team telt achttien leden, inclusief de rensters. Lieke de Cock en Jennifer Breet kwamen erbij door te reageren op een oproep. ,,Hoe vaak maak je de kans om het Guinness Book of Records te komen'', lacht Lieke. Jennifer gaf het roeien op voor dit project. ,,Heel studerend Nederland roeit, dit doen er maar twee, Lieke en ik.''

De twee deden mee aan een strenge selectie. De rensters moesten ongeveer even groot zijn. De nodige kracht kunnen trappen. En vooral veel lef hebben. Om heel hard te gaan. In een heel kleine cabine. ,,Je moet echt geen claustrofobie hebben.'' 

De Velox is op hun lijf gemaakt. ,,Aan de hand van een 3D-scan. Zelfs de schoenmaat telt. Hoe kleiner de schoen, hoe smaller de fiets aan de voorzijde'', vertelt vanger Michiel Goderie.