Lieke de Cock uit Eindhoven klaar voor de testrit in de Velox 8. © Jan van de Kasteele

Met deze superfiets moet Lieke 122 kilometer per uur kunnen rijden

Met 122 kilometer per uur door een woestijn in Nevada razen. Het wereldrecord pakken dat nu op 121.8 kilometer staat. Lieke de Cock (27) en Jennifer Breet (24) gaan er voor.

Jan van de Kasteele 05-08-18, 17:00 Laatste update: 18:08

In hun op maat gemaakt Velox 8. Een superligfiets gebouwd door het Human Power Team, studenten van de TU Delft en Vrije Universiteit Amsterdam. Speciaal voor de World Human Powered Speed Challenge. In Battle Mountain. Van 10 tot 15 september. Op 1500 meter hoogte.

Woensdrecht

Zondag oefenden ze in aanwezigheid van vrienden, familie en kennissen op de start- en landingsbaan van Vliegbasis Woensdrecht in Hoogerheide. ,,We haalden 74 kilometer per uur nu, maar deze baan is maar ruim twee kilometer, in Amerika hebben we straks acht kilometer weg'', vertelt Lieke. Maar toch. Wie de Velox 8 voorbij ziet flitsen krijgt ontzag. Voor het ontwerp, voor de techniek, maar vooral voor de twee meiden die in die erg nauwe cockpit kruipen. En alles geven wat ze hebben.

De kap sluit heel nauw om de renster. © Jan van de Kasteele

Topatleten

,,De eerste keer in die fiets was wel wennen'', geeft Lieke toe. Omvallen hoort erbij. ,,Maar daar merk je niets van. Je zit in een kooi. Op een gewone fiets omvallen is gevaarlijker.'' En Jennifer zegt: ,,We leven nu als topatleten, hebben een coach, krijgen voedingsadvies.''

In de fiets zit geen raampje. Kijken doen de rensters op een videoscherm. Snelheid? Welnee. Het wattage telt. Zeg maar de kracht die ze zetten op de pedalen. ,,Lieke nu 175 watt. Nu 290. Kom op'', klinken de instructies.

Masker op, helm, schouderspads, helemaal ingeklemd om zo hard mogelijk te gaan. © Jan van de Kasteele

Snelle fietsen

Je moet echt geen claustrofobie hebben
Lieke de Cock en Jennifer Breet

Studenten van TU Delft en Vrije Universiteit werken al een reeks van jaren aan dit soort snelle fietsen. Deden vaker mee aan het kampioenschap in de VS waar ze het opnemen tegen teams van andere universiteiten. Toch is elk jaar elke fiets helemaal nieuw, vertellen Michiel Goderie en Joep Meij. Zij zijn de vangers. ,,Ieder doet waar ie goed in is'', lachen ze. Het betekent dat ze Velox aan het einde van elke run opvangen. Om te voorkomen dat de fiets omvalt.

,,Hier oefenen op de vliegbasis is fijn. Het is een goede simulatie van de wedstrijd straks'', vertellen ze. Eerder oefende het team al op afgezette snelwegen en op de baan de Rijksdienst voor het Wegverkeer. Maar niks gaat boven een start- en landingsbaan met strak asfalt.

Lees verder onder de foto

Het opvangen aan het einde van run om omvallen te voorkomen. © Jan van de Kasteele

Oproep

Dat Human Power Team telt achttien leden, inclusief de rensters. Lieke de Cock en Jennifer Breet kwamen erbij door te reageren op een oproep. ,,Hoe vaak maak je de kans om het Guinness Book of Records te komen'', lacht Lieke. Jennifer gaf het roeien op voor dit project. ,,Heel studerend Nederland roeit, dit doen er maar twee, Lieke en ik.''

De twee deden mee aan een strenge selectie. De rensters moesten ongeveer even groot zijn. De nodige kracht kunnen trappen. En vooral veel lef hebben. Om heel hard te gaan. In een heel kleine cabine. ,,Je moet echt geen claustrofobie hebben.''

De Velox is op hun lijf gemaakt. ,,Aan de hand van een 3D-scan. Zelfs de schoenmaat telt. Hoe kleiner de schoen, hoe smaller de fiets aan de voorzijde'', vertelt vanger Michiel Goderie.