Jeroen Kant is geboren in Woudrichem en woonde in Heuden en Tilburg. Toch heeft de zanger, gitarist en songschrijver een sterke band met Eindhoven en omgeving. 

Zo zat hij met de Eindhovenaren en geestverwanten Ad van Meurs (1953-2017), Björn van der Doelen en Ruud van den Boogaard in het collectief Broeders van het Zuiden. De zanger trad op met Gerard van Maasakkers en is een regelmatige gast op de regionale podia.

Op de hoes van zijn vijfde solo-album staat dat de plaat met de titel Water is geschreven en opgenomen op de boot de Armadillo, ‘ver weg van de stad, ergens midden in De Biesbosch’. Jeroen Kant woont sinds vorig jaar op  dit vaartuig. Daar wordt hij elke dag ‘wakker in een droom’, zingt hij in het titelstuk. ‘Hier ben ik vrij met mijn kachel en mijn kat. Het is niet groot, maar ruimte zat. Nu kom ik niet meer in de stad’.

De opnamen op de Armadillo leidden tot een plaat waar zijn gitaar en stem de hoofdrol spelen. Die vocalen zijn door mixer Erik Spanjers prominent naar voren gehaald. Meer dan ooit valt daardoor de expressieve stem van Kant op, waarmee hij veel emoties kan uitdrukken. In Je stond erbij  kijkt hij terug op een verbroken relatie (of vriendschap, dat zou ook kunnen), Hoe lang gaat dit nog duren lijkt een coronablues, maar zou ook een aanklacht van een gefrustreerde arbeider kunnen zijn.

In Stront in mijn kop hekelt hij recreanten die hun rotzooi in de natuur achterlaten en ‘schijt aan de wereld’ hebben. Maar behalve boos is Kant ook vrolijk: in Het lijkt wel of ik droom bezingt hij het geluk dat hij ervaart in zijn eigen Biesbosch-wereld. Sluitstuk Wees gerust  is een opkikker in deze tijden van oplopende besmettingscijfers en beperkende corona-maatregelen: ‘Er komen altijd nieuwe tijden aan’.

‘Water’ gaat ondanks de basale setting niet vervelen. Jeroen Kant combineert Nederblues met het pop-instinct van Henny Vrienten en de rake observaties die we ook kennen van Gerard van Maasakkersen JW Roy. Het is een relatief kort (35 minuten), maar krachtig werk om te koesteren.