Geblinddoekt stap ik op de fiets. En ook al zijn het brede wandelpaden hier op de TU-campus en is het verdomd  rustig op deze carnavalsdinsdag, toch blijft het doodeng om een rondje te fietsen als je geen flauw idee hebt waar je zoal op af koerst. Naast mij rijdt buddy Yossi Kat -op skeelers- mee. Af en toe geeft hij instructies en legt hij een sturende hand op mijn linker- of rechterschouder als ik ergens tegenaan dreig te botsen. ,,Kom op, hárder!”