Robotversie van popster Sevdaliza in wereldpremière op STRP Festival

Raving Dahlia heet haar nieuwe EP, de opvolger van het succesvolle album Shabrang. Op de hoes van de plaat is een soort tepelloze Barbie afgebeeld, de ‘perfecte’ robotversie van Sevdaliza zelf, de ‘feminiene android’ Dahlia (’s werelds eerste ‘Femmenoid’), waarmee ze de ‘onrealistische en ongezonde verwachtingen die er in een paternalistische samenleving aan vrouwen worden gesteld’ aan de kaak wil stellen. Op  de single The Great Hope Design zingt ze : Eat my flesh / Drink my blood / No man can guide me / I am my own God.

Op STRP wordt Dahlia voor het eerst aan publiek getoond, op een podium, omringd door een verzameling van beelden die tonen hoe vrouwen veranderen door externe druk.

Sevda Alizadeh kent een opmerkelijk levensverhaal. Geboren in Teheran, in 1987 of 1993, daar is internet het niet over eens. Toen ze vijf was vluchtte ze met haar ouders uit Iran. Via diverse azc’s in de uiterste hoeken van Nederland kwam ze in Rotterdam terecht, waar ze op professioneel niveau basketbal speelde, zelfs tot in het nationale team. Ze studeerde cultuurwetenschappen aan de Erasmus Universiteit.

Voor haar debuutalbum ISON, dat in 2017 verscheen, kreeg ze de 3voor12 Award voor beste album van het jaar. Haar muziek is zeer eclectisch, zoals ook te horen op Raving Dahlia, dat zes zeer uiteenlopende tracks bevat: van duistere R&B- en electro naar tintelfrisse triphop en pop en opgewekte dance, zelfs gabber.

Rond de artiest, die wereldfaam geniet, maar in Nederland niet zo heel erg bekend is (al was ze vorig jaar wel te gast bij Zomergasten), hangt een zweem van mysterie. Het (robot)project Raving Dahlia, dat ze zelf verder niet mondeling wil toelichten, voegt weer een enigmatisch hoofdstuk toe. 

De robot roept herinneringen op aan de levensechte robotversies van de kunstenaarszusje L.A. Raeven, die eerder op de manifestatie Robot Love te zien waren in de oude Campina-fabriek in Eindhoven.

 Sevdaliza gaat niet optreden op STRP, maar muziek is er genoeg: de experimentele Britse dj Max Cooper gaat eenmalig samenwerking aan met percussionist Dominique Vleeshouwers (7 april, Muziekgebouw), die zelf ook als symfonisch techno-dj Playground aantreedt. Met ook Beatrice Dillon ft. Kuljit Bhamra en Fusus. 

Op vrijdag 8 april (21u) is er een bijzonder concert in de Catharinakerk: Infinity Gradient, elektronisch componist Tristan Perich bedacht in samenwerking met organist James McVinnie een compositie voor pijporgel en 100 luidsprekers. Het resulteert in een kathedraal van geluid. 

Op vrijdag en zaterdag zijn er clubavonden in The Kingstonian (Vestdijk 25), met vrijdag onder andere jungle-dj Tim Reaper en Asian Underground/hiphop-dj Yung Singh en zaterdag met onder meer Interstellar Funk.

‘Raving Dahlia’, STRP Expo, 7 tot en met 10 april, Domusdela, 12-18u.