Bij Pizza Geert bepaalt de gast zelf wat hij aan het eind van de avond aftikt. Was het gezellig? Smaakte de pizza, de biertjes en het blowtje? Leuke mensen ontmoet? Live muziek ook okay?  Een royaal bedrag wordt beloond met belgerinkel.

Ook vrijdagavond hing men met de benen buiten in het pand waar Geert Tiersma en Marleentje Weisman al twintig jaar wonen en werken, pal naast de milieustraat. Hoe lang dat nog zo blijft, is ongewis. De gemeente heeft plannen met het perceel. En daar past Pizza Geert niet in. 

Tiersma en Weisman benadrukken dat het zeker niet alleen om de pizza-avondjes draait. Zo is er ook het museum met honderden muziekinstrumenten waar Geert graag schoolklassen en andere groepen zou willen ontvangen en de balletzaal van  Weisman. ,,Helemaal zelf gebouwd, Met bloed, zweet, tranen en héél veel liefde." En gerecyclede materialen, afkomstig van de buren.

Maar vrijdagavond komen we voor de pizza's, de muziek en de gezelligheid. Om acht uur al zit het stampvol. We krijgen een lotnummertje voor de pizza -die je zelf mag samenstellen- en een strip waar een gaatje in wordt geknipt voor elke genuttigde consumptie. 

Het volk is divers en kleurrijk. Rasta's, ouwe hippies, alto's en punks, maar ook jonge gezinnetjes. De overheersende taal is Nederlands, maar ook horen we Engels, Spaans, Frans en Duits. De weeïge lucht van geestverruimende rokertjes prikkelt de neusgaten en laat zich goed combineren met de eetlust opwekkende geuren uit de houtskooloven. 

,,Tachtig pizza's op een avond is de max", zegt Weisman. ,,We hebben het een keer ongelimiteerd gedaan, maar toen waren we 's nachts om half twee nog aan het bakken."

De gasten kunnen in diverse ruimten terecht: daar waar de oven staat en verderop het mini-podium voor  muzikanten, om de hoek rond een houtvuur of boven op het dakterras. Johnny Scholtes is een vaste klant. ,,Ik kom hier al acht jaar. Elke vrijdagavond begint hier, na een lange week werken, mijn weekend. Je komt altijd nieuwe mensen tegen en echt álles kan hier. Er zijn maar twee regels: geen geweld en geen harddrugs."

Op het dak zit een jong gezinnetje: Roel Nijs en zijn partner Inge Rietjens, samen met de kinderen Kris (10) en Jul (12). Wat hen hier brengt? ,,De sfeer, de mensen, het eten van pizza's die de kinderen zelf kunnen bakken... De prijs die je zelf mag bepalen. Het is gewoon erg leuk hier", zegt vader Nijs. Inge: ,,Hier op het dakterras voel ik me op vakantie in eigen stad." Jul: ,,Ik vind het leuk, al die mensen uit verschillende landen. En alles gaat simpel, ze doen niet moeilijk over tijd en geld."

Ad Smulders lijkt door zijn enigszins gevorderde leeftijd en keurig voorkomen een vreemde eend in de bijt. Maar schijn bedriegt. Ook Smulders is kind aan huis. ,,Doodzonde als dit verdwijnt. Dit is uniek."