Zes TU/e-onderzoekers slepen elk 800.000 euro in de wacht voor onderzoek

Met dat geld kunnen ze de komende jaren hun eigen onderzoeksproject opzetten of voortzetten. De beurzen hebben een looptijd van vijf jaar en worden uitgereikt door de NWO, de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk onderzoek.

De Vidi-beurs is onderdeel van een talentprogramma van de NWO. Dit jaar deden 625 onderzoekers een aanvraag. 101 aanvragen werden gehonoreerd. De Tu/e gaf vrijdag een korte inkijk in de Eindhovense onderzoeken.

Zo wil Emanuela Bosco de veroudering en degradatie van historische olieverfschilderijen voorspellen. Daarvoor ontwikkelt ze een ‘rekenkundige-experimentele onderzoeksstrategie’. Uiteindelijke doel is het risico van degradatie te voorspellen.

Een heel ander doel dan Roy van der Meel heeft. Hij wil een heel precieze immuuntherapie ontwikkelen voor de behandeling van bijvoorbeeld kanker. Met nanotechnologie wil Van der Meel de immuunrespons van mensen dirigeren om actief tumoren en uitzaaiingen aan te vallen.

Shuxia Tao stort zich op perfecte perovskieten. Die perovskieten zijn mogelijk een veelbelovend materiaal voor efficiënte en goedkope zonnepanelen. Onder meer het Eindhovense samenwerkingsverband Solliance deed lang onderzoek naar zonnepanelen van perovskiet.

Probleem is dat de stabiliteit van zonnecellen van perovskiet sterk afhangt van de manier waarop ze worden gemaakt. Tao doet onderzoek naar de perfecte productiecondities.

Ook binnen een kernfusiereactor moeten de condities perfect zijn, weet onderzoeker Matthijs van Berkel van onderzoeksinstituut Differ. Zo’n kernfusiereactor produceert - eenmaal gebouwd - enorme hoeveelheden energie.

Om dat voor elkaar te krijgen, wordt ijskoud waterstofgas van -260 graden in de reactor verhit naar 150 miljoen graden. Als het waterstof te snel verdampt, stopt de fusie. Van Berkel ontwikkelt een nieuwe methode om de toevoer van waterstof in goede banen te leiden.

Kernfusiereactoren zijn nog volop in ontwikkeling. Hetzelfde geldt voor biologisch afbreekbare regeneratieve hartkleppen. Het is vooralsnog moeilijk te voorspellen of het regeneratieve proces goed zal verlopen. Sandra Loerakker ontwikkelt rekenmodellen om de regeneratie te begrijpen en voorspellen.