Enthousiaste hulpboeren helpen op deze boerderij graag een handje mee
Van West-Brabantse bodemIn deze serie nemen we u mee de ‘de boer op’. Hoe verdienen West-Brabantse landbouwers hun brood? Vandaag: Michel van Dorst (30) en Maaike van Ameijde (27) van melkvee- en zorgboerderij De Bollendonk in Etten-Leur.
Martijn SchravenBron:BN DeStem
Het Nederlands elftal speelde op 6 juli 2010 de halve finale van het WK in Zuid-Afrika tegen Uruguay. ,,Dat was die wedstrijd met dat fantastisch doelpunt van Van Bronckhorst, van grote afstand recht in de kruising”, zegt Michel van Dorst. Maaike van Ameijde heeft een iets andere herinnering aan die dag. ,,Tijdens de wedstrijd wees een vriendin me Michel aan. Dat is een boer, zei ze erbij.”
Voor Van Ameijde hebben deze woorden een magische uitwerking. ,,Vanaf dat ik wist wat trouwen was, wist ik dat ik wilde trouwen met een boer”, zegt ze. Hoewel ze zelf niet opgroeide op een boerderij, is het iets wat haar altijd al aansprak. ,,Ik hou van dieren, ook van grootvee, ik hou van de buitenlucht en….” ,,En ze wilde gewoon graag een paard”, valt Van Dorst haar in de rede. ,,Ja, dat ook”, zegt Van Ameijde lachend. ,,Maar dat is er nog niet van gekomen.”
Wel staan er negentig stuks melkvee op stal en nog eens een veertigtal jongvee. Op het erf lopen de honden Gaga en Holly, tien katten en veertien kittens. In een ren scharrelen 21 kippen en één vrolijke hangoor.
Drieënhalf jaar geleden namen Van Dorst en Van Ameijde het bedrijf van Van Dorst zijn ouders over. Meer dan dat, ze breidden ook uit. Elke dag heeft Van Dorst de ondersteuning van vijf à zes hulpboeren. Het idee om het boerenbedrijf uit te breiden tot zorgboerderij komt van Van Ameijde. Ze vatte dit plan op tijdens haar opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening en deed hier al tijdens haar studie onderzoek naar. Na haar afstuderen heeft ze een tijdje ervaring opgedaan bij een andere zorgboerderij.
Erwten met gerst
De koeien van Michel van Dorst produceren jaarlijks een kleine 900.000 liter melk. Op de 46 hectare areaal die hij in gebruik heeft, deels in eigendom en deels gepacht, verbouwt hij gras en mais voor zijn vee. Uiteraard is er ook een deel bedoeld voor de weidegang. Dit jaar heeft hij op een stuk grond erwten met gerst staan. Dit omdat de grond hier aan verbetering toe was. ,,En grasland kun je beter in het najaar inzaaien”, legt hij uit. De opbrengst uit de moestuin en de kippeneieren zijn voor eigen gebruik. Veel van deze producten krijgen de hulpboeren mee naar huis.
De oude melkstal is na de komst van de melkrobots in onbruik geraakt. Deze is verbouwd en doet nu dienst als kantine met naast de eettafel een zithoek en een keukenblok. Elke vrijdag koken en eten de boeren hier samen.
Hoewel het ‘de zorg’ niet Van Dorst zijn vakgebied is, is hij helemaal in zijn rol als dé boer gegroeid. ,,Ik heb een agenda liggen met klussen”, legt hij uit. ,,Sommige dingen móeten gedaan worden. Andere dingen mógen gedaan worden.”
Sommige dingen móeten gedaan worden. Andere dingen mógen gedaan worden
Michel van Dorst
‘Iets onhandigs’
Het werken met hulpboeren levert hem soms tijd op, maar andere keren kost het juist tijd. ,,Soms gebeurt er iets onhandigs, of wordt er iets gedaan op een manier zoals het eigenlijk niet zou moeten. Dat geeft niks, dat hoort erbij.” ,,Met Michel mee mogen is goud voor sommige van de hulpboeren”, zegt Van Ameijde. ,,Tegelijkertijd kan hij ook heel goed een beetje boos zijn als dat moet. Dan luisteren ze meteen heel erg goed.”
Je ziet de mensen hier met elkaar in gesprek raken en je ziet ze groeien
Kees van Dorst
Vader Kees van Dorst, die nog steeds werkzaam is in het bedrijf, moest aanvankelijk even wennen aan de aanwezigheid van de hulpboeren. ,,Maar nu, nu mis ik ze wanneer ze er niet zijn”, zegt hij. ,,Zoals een tijdje terug, met die coronasluiting, toen miste ik ze echt. Ik vind het prachtig. Je ziet de mensen hier met elkaar in gesprek raken en je ziet ze groeien. Iedereen heeft een rugzakje en dat rugzakje is voor iedereen verschillend. En het mooie is: je ziet vooruitgang.”
Het is deze zaterdag een beetje een verdrietige dag. Tenminste, er wordt straks afscheid genomen van Mees (15). Zij kwam als een van de eersten naar de dagbesteding. Ze heeft een verstandelijke beperking en acteert op laag niveau. Haar woordenschat is zeer beperkt en ze wil daarbij ook nog wel eens ‘ja’ en ‘nee’ omdraaien. Ondanks dat ze zich niet woordelijk verstaanbaar kan maken, spreken haar ogen en enthousiaste armbewegingen boekdelen bij het voeren van de kippen.
Mees gaat naar een andere dagbesteding. Deels omdat Maaike zich voornamelijk wil richten op cliënten met een lichte verstandelijke beperking of mensen die in het kader van een re-integratietraject naar de boerderij komen. En deels omdat Mees ook op zaterdag dagbesteding nodig heeft. ,,Dat hebben we aanvankelijk weliswaar zo afgesproken”, zegt Van Ameijde. ,,Maar ik wil afstappen van de dagbesteding op zaterdagen. Vijf dagen per week is me eigenlijk wel genoeg.”
Beschilderde caravan
De moestuin ligt even voorbij de plek waar de jongste kalfjes staan. Direct daarnaast heeft het konijn een eigen hoekje met zijn nachthok. Dat wil zeggen: het konijn hád een eigen hoekje met zijn nachthok. ,,Hij kan via het tunneltje bij de kippenren”, zegt Van Ameijde. ,,Maar twee kippen ontdekten dat zij daar ook doorheen kunnen en nu zitten zij de hele tijd bij het konijn.” Het kippennachthok is een kleurrijk beschilderde caravan. ,,De caravan hebben we via Marktplaats gekocht”, zegt Van Dorst. ,,We hebben een oproep geplaatst met de vraag of iemand ons kon helpen deze wat op te fleuren. Daar reageerde toen meteen heel spontaan een graffitikunstenaar op.”
Ik heb het hier erg naar mijn zin. Ik krijg hier echt de kans om iets te leren
Berry
Sinds een week woont een van de hulpboeren permanent in een speciaal hiervoor gebouwde unit aan de rand van het erf. Berry (32) is in herstel van een verslaving en een gespecialiseerd re-integratiebureau begeleidt hem. ,,Ik heb het hier erg naar mijn zin”, laat hij weten. ,,Ik krijg hier echt de kans om iets te leren.”
Meer lezen?
Wilt u meer lezen over West-Brabantse landbouwers?
- Dina en Fons zijn overtuigd van de kracht van paardenmelk: ‘Dit werk is prachtig om te doen’
- Op deze boerderij zorgen 52 wandelende maaiers ervoor dat het gras er netjes bijstaat.
- Deze Steenbergse imkers zijn allergisch voor bijen. Lees hier hun verhaal!
- Op bezoek bij alpaca’s? Bij dit bedrijf in Castelré kan dat: ‘Ze worden steeds populairder’