Virgil van Dijk uitgeroepen tot Europees Voetballer van het Jaar

Door Dennis van Bergen

Het is dat het op donderdagavonden altijd aanpoten is voor ze, anders hadden de jongens en meiden in de spoelkeuken van café Oncle Jean in Breda er direct een glas Jip en Janneke-champagne op gedronken. Het bericht dat Virgil van Dijk is uitgeroepen tot Europees Voetballer van het Jaar is voor hen niet alleen mooi nieuws over een stadsgenoot, maar tenminste ook een baken van hoop op een mooie toekomst voor ze. Amper vijftien jaar geleden nog maar stond de huidige Liverpool en Nederlands Elftal-ster er, net als zij nu, immers nog de koppen Franse uiensoep schoon te schrobben. ,,Een prachtige prestatie van een enorme doorzetter, deze prijs”, zegt Maurice Buurstede. ,,We zijn allemaal ongelooflijk trots op Virgil.” 

Buurstede haalde de verdediger als jeugdspelertje van het Bredase WDS’19 naar Willem II, de club waar hij in die tijd coördinator jeugdopleiding was. Misschien nog wel het meest curieuze: Van Dijk werd niet ontdekt in de hoedanigheid van voetballer, maar als supporter. Buurstede, eveneens Bredanaar: ,,De vader van Virgil, Ben, speelde in die tijd in het eerste elftal van amateurclub TVC Breda. Vandaar dat Virgil daar ook regelmatig was. ,,Moet je nou kijken, zei ik, toen ik dat ventje langs de kant bezig zag met een bal. Die moeten we naar Willem II halen.” Man, als jong manneke zag je het al bij hem: dit wordt een hele grote.”

De buurtbewoners van hockeyvereniging Push in Breda zien de beelden van die lange donkere jongen nóg voor zich. Het kon vriezen, het kon dooien, de stad kon gebukt gaan onder een herfststorm, maar op de kunstgrasmat was hij als vanzelfsprekend te vinden voordat hij de spoelkeuken van Oncle Jean indook. Samen met een andere wat kleinere leeftijdgenoot (huidig Galatasaray-speler Ömer Bayram) vijzelde hij bij Push aan zijn techniek. Buurstede: ,,Die arbeidsethos had Virgil ook bij Willem II. Een keiharde, gedisciplineerde voetballer was hij. Aan alles zag je: hij wil ten koste van alles slagen.”

Alleen, bleek later: niet in Tilburg. In het Koning Willem II Stadion had Van Dijk namelijk een andere grootheid voor zich als centrale verdediger, een lokale grootheid weliswaar. Zijn naam: Arjan Swinkels uit Goirle. Impliciet leidde de bij Willem II lang onbetwiste Swinkels het vertrek van Van Dijk in bij de Tricolores. En daarna ging het snel. Van FC Groningen naar Celtic. Van Southampton naar Liverpool, de club waarmee hij afgelopen seizoen als aanvoerder de Champions League-bokaal de lucht in mocht houden. ,,Ik heb nooit begrepen dat er in zijn jeugd mensen zijn geweest die aan Virgils kwaliteiten getwijfeld hebben”, zegt Buurstede. ,,Hij is een geboren wereldster.”

Mede mogelijk gemaakt dus door Buurstede, de vroegere Willem II-scout die later ook nog een zekere Frenkie de Jong uit Arkel ontdekte. En natuurlijk met dank aan de Willebrordus Demos Sportvereniging (WDS), waar Van Dijk zijn eerste stappen zette op weg naar zijn nu al illustere loopbaan. In de kantine van de Bredase amateurclub hangt nog altijd het gedragen en gesigneerde shirt waarin Van Dijk de interland namens Oranje tegen Roemenië speelde. Grote kans dat er na vanavond ook een bokaal op de bar komt te staan. Die van leverancier van Europees beste.