Aantal wereldtitels per motorfabrikant: 1
Hoe veelzijdig een coureur is, kun je ook afmeten aan het aantal titels gewonnen met verschillende motoren. Lewis Hamilton werd vier keer wereldkampioen, maar wel steeds dankzij een Mercedes-krachtbron. Dan deed Fangio het toch beter, die won vijf titels met vier verschillende motoren: Alfa Romeo, Maserati, Mercedes en Ferrari. En ook Schumacher won voor de vijf titels met Ferrari ook al twee titels met Benetton dankzij eerst een Ford-motor en daarna een Renault. En ook Nelson Piquet (Ford, BMW, Honda) en Alain Prost (Porsche, Honda, Renault) bleken niet bepaald honkvast, maar uiterst veelzijdig.

Racezeges: 71
Om de meeste GP-zeges achter zijn naam te krijgen moet de 33-jarige Lewis Hamilton echt nog wel wat jaartjes gas blijven geven. Na zijn winst in Japan staat de Brit van Mercedes tweede ooit op de zegeranking: 71 keer winst. Michael Schumacher won er liefst nog twintig meer: 91.

Maar echt vergelijken kun je het aantal zeges van coureurs niet goed, omdat seizoenen niet altijd even lang waren. Veel interessanter: het winstpercentage. Hamilton won 31,56 procent van al zijn races (225). Schumacher bleef staan op 29,64 procent. Sebastian Vettel, die met 52 grote prijzen derde staat op de winstranking, won 24,19 procent van al zijn races. Maar neem nu Juan Manuel Fangio, die won liefst 47,06 procent (!) van al zijn races. Alain Prost? Won 25,63 procent. Ayrton Senna? Won ook een kwart (25,47) van alle grands prix die hij reed.

Polepositions: 80
De meester van de kwalificatie is Hamilton, keer op keer stijgt hij op de zaterdagen tot grote hoogten in een ultiem rondje. Het pole-record heeft hij al sinds vorig jaar op zak, toen hij eerst Senna (65) en vervolgens Schumacher (68 keer op pole) voorbij ging. Nu staat de Brit van Mercedes op 80 polepositions. Statistisch staat Hamilton hoog, 35,56 van al zijn kwalificaties eindigden met pole. Maar op dat gebied deed Senna het beter: 40,37 procent. Met een percentage van 56,86 was Fangio helemaal een klasse apart in de kwalificaties. Opvallend genoeg greep Schumacher maar in 22,15 procent van al zijn kwalificaties pole, ook vanwege zijn comeback in niet de snelste auto. Sebastian Vettel? 55 keer vooraan gestart, in een kwart van al zijn races.

Podiumplaatsen: 131
Van een gang naar het podium wordt Lewis Hamilton niet warm of koud meer. Na de 225 races die hij reed, mocht hij er al 131 keer heen, in 58,22 van de gevallen dus. Alleen Schumacher spoot vaker met champagne van het ereschavot: 155 keer (in 50,49 procent van al zijn races). Ook Vettel (109) en Senna (80) mochten na de helft van al hun races naar het podium en Alain Prost (106 podiumplaatsen) finishte zelfs in 53,27 procent van al zijn races in de top-3. Maar puur procentueel gezien is Fangio van alle kampioenen ook de podiumkoning. Hij stond er maar 35 keer, maar wel na 68,63 procent van al zijn races.

Rondes aan de leiding: 3883
Wil Hamilton ook het record van meeste rondes aan de leiding in handen krijgen, dan moet hij door tot hij grijs wordt. Met 3883 rondes voorop staat hij al tijden tweede, maar Schumacher (5111 rondjes) is nog lang niet in zicht. Veel gevaar van achteruit is er overigens ook niet. Vettel staat ruim 500 rondjes achter (3331) op plaats drie. Daarna volgen Senna (2931) en Prost (2683).

Snelste ronde: 40 keer
Simpel gezegd, maar toch vaak gehoord: Hamilton is zo goed omdat zijn auto zo snel is. Niet helemaal waar als je naar de topsnelheid kijkt, zo blijkt. ‘Slechts’ 40 keer tekende hij in een race voor de snelste ronde. Alain Prost klokte 41 keer de rapste ronde. De nog actieve Kimi Räikkönen zorgde 46 keer voor de snelste omloop in de race. En Schumacher zelfs 77 keer.