Door Arjan Schouten

Nog even een ode aan Kimi Räikkönen. Niet de eerste. Ook niet de laatste, nu hij nog een jaartje doorgaat. Of hij op z’n 37ste (bijna 38) nog een seizoen in een topauto verdient, dat is de vraag. Maar ik snap het volkomen als ze hem er bij Ferrari alleen bij willen houden voor wat gortdroge quotes. Vaak niet eens lollig bedoeld, maar dikwijls zo smakelijk, zoals vandaag in Maleisië.


Het was weer zo'n persconferentie vol uitstapjes naar platgetreden paden waar alles al over gezegd is. Over de hitte. De regen. De crash in Singapore. En natuurlijk de laatste race op Sepang. Wat de heren coureurs gaan missen, wilde een journalist van alle drie de aangeschoven mannen weten. ,,Het circuit. Een prachtige baan'', vertelde Max Verstappen braaf. ,,De mix van het lastige circuit en de strijd tegen de elementen'', zei Sebastian Vettel. En toen kwam het. Het antwoord van Kimi Räikkönen. ,,Missen? Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed of ik hier wel wat ga missen. Want kom, wat zie ik hier als coureur nou eigenlijk? Het vliegveld, het hotel, het circuit, weer het hotel en uiteindelijk weer het vliegveld…''



Zó niet gepland en vooraf doorgesproken met de persafdeling, dat antwoord van The Iceman. En tegelijkertijd zó waar en daarom lollig, dat zelfs de Ferrari-persdame die naast me zat het niet meer hield van het lachen. Wij van de pers denken altijd maar dat die sporters wel wat kunnen melden van het decor ter plaatse, voor wat couleur locale in onze stukjes. Maar waar wij (lees: ik) nog wel eens een biertje drinken, een stad bekijken en het later dan nodig maken, zien die sporters helemaal niks.

De Formule 1-kalender mag dan bol staan van spetterende oorden, die raceweekenden van Max, Lewis, Kimi en al die anderen zit zo belachelijk vol gepland, dat er nauwelijks ruimte is voor een uitstapje in Montréal, Mexico-Stad, Melbourne of waar dan ook. Ja, hooguit voor een promotioneel filmpje, voor wat extra clicks op de sociale kanalen. Bij Red Bull zijn ze daar meesters in. Daar laten ze de coureurs voorafgaand aan de GP van Abu Dhabi in een buggy door de woestijn crossen, of in Melbourne over de rivier racen met speedbootjes. En in de persberichten reppen Verstappen en Daniel Ricciardo altijd even over het plaatselijke eten waar ze zo benieuwd naar zijn. Maar denk nou niet dat Verstappen en co hier elke avond in hartje Kuala Lumpur aan de Nasi Goreng of Curry met garnalen zitten en het wegspoelen met een lekker Singha-biertje. Die joie de vivre is allang verdwenen uit de Formule 1. Net als de rokkenjagers op de grid en de coureurs die voor een race nog even een sigaret roken om te kalmeren.


Romantiek uit vervlogen tijden. Er zijn teams en coureurs die dat graag verbloemen, maar gelukkig zijn er ook mensen als Räikkönen die er niet omheen draaien. Zijn leven als coureur is ronduit saai. Het is dat hij er nog zo vorstelijk voor betaald krijgt, anders zat hij allang aan een Fins meer de hele dag 'bwoah' en 'mwoah' te zeggen.

Dus wordt hem gevraagd wat hij gaat missen aan Maleisië, dan zegt hij gewoon 'niks'. Niet het antwoord waar Maleisische journalisten op zitten te wachten. Wel de waarheid.