Bertus leeft van de bijstand, maar houdt maandelijks geld over: 'Jaren over gedaan om zuinig te leven’

Een bijstandsuitkering
De hoogte van een bijstandsuitkering is gebaseerd op het netto minimumloon. Een alleenstaande vanaf 21 jaar ontvangt daar 70 procent van. Afhankelijk van de woonsituatie is dat iets meer dan 1000 euro per maand. Gehuwden of samenwonenden krijgen samen 100 procent van het netto minimumloon, ofwel 1481,60 euro. 

Bertus van Heusden (58) leeft van de bijstand en houdt maandelijks tot 400 euro over. Dat lukt hem door extreem zuinig te leven.

,,Door de huur- en zorgtoeslag heb ik maandelijks zo’n 450 euro over om van te leven. Het lukt me om zo’n 150 euro opzij te zetten. Ik spaar voor twee hoorapparaten van 2000 euro per stuk, die niet vergoed worden door mijn zorgverzekering. Mijn vloer en wasmachine zijn ook aan vervanging toe.

Uiteten gaan doe ik graag, dat mag best wat kosten. Op een terrasje bestel ik bijvoorbeeld een lekker speciaal biertje bij het eten. Wat ik aan boodschappen uitgeef, wisselt: goedkoop als het kan en duur als het moet. Door een spijsverteringsprobleem moet ik eiwitrijk en dus vrij duur eten, bijvoorbeeld gerookte zalm en goede kaas.

Je moet keuzes maken als je in de bijstand zit. Waarom zou je geld uitgeven aan iets dat je niet per se nodig hebt? Tv en audio heb ik niet. Met energiebesparing ben ik extreem, vanwege het geld maar ook uit diepe zorg over de klimaatverandering. De kachel gaat nooit aan, de buren stoken voor mij. Het wordt hierdoor zelden kouder dan 17 graden en dat vind ik goed te doen.

Besparen is voor mij een sport en het levert ook nog geld op: door zuinigheid en subsidies betaal ik geen cent voor de elektra, maar krijg ik iedere maand vijftien euro gestort. Mijn kleren haal ik bij de kringloop. Koop ik toch nieuw, dan mag een broek 15 euro kosten, mijn laatste was in 2019 of zo. 

Mensen die het moeilijk hebben, vergeten soms hun kracht. Mijn kracht is inventiviteit. Een ander is misschien vasthoudend of juist flexibel, die kan dat gebruiken. Het vervelende is dat als je eenmaal in de moeilijkheden zit, je gek genoeg de neiging krijgt om door te gaan met hetzelfde. Maar begin eens met iets kleins te veranderen en accepteer dat je af en toe terugvalt. Ik heb er ook jaren over gedaan om zuinig te gaan leven.”

 Voor Jennifer* (37) en haar partner is het elke maand weer puzzelen.

,,We moeten alles doen van zo’n 50 tot 100 euro per week. Ik ben daarom ontzettend blij met de aanvulling van de voedselbank en spullen die ik kan halen bij de ‘weggeefhoek’. Daar haal ik bijvoorbeeld gratis kleding voor de kinderen of tampons voor mezelf. Als ik dat van ons leefgeld moet kopen, kom ik niet rond.

Merkspijkerbroeken dragen mijn kinderen niet. De oudste zal het wel waarderen als dat eens kan, of dat hij Nikes naar school kan dragen, dat gun ik hem ook want je wil dat je kinderen mee kunnen doen. Maar het is niet anders. Soms komt kleding via vrienden, ook geef ik kledingstukken weer door. 

Een van mijn kinderen heeft medicijnen nodig vanwege ADHD. Die worden helaas niet vergoed vanuit de zorgverzekering. Laatst kreeg ik een rekening van 160 euro. Maar je wil die rekening betalen, want anders kom je weer in de schulden terecht.

Dit soort dingen maken het voor ons ontzettend lastig, net als alle stijgende kosten. Wat ik voorheen allemaal kon kopen in de supermarkt, lukt allang niet meer. Daar lig ik wakker van. Ik wil mijn kinderen een goede maaltijd kunnen geven. Daarom ben ik nu een eigen moestuin begonnen zodat ze toch verse groenten krijgen.

We hebben de kachel altijd laag staan, trekken een extra trui aan als we het koud hebben, steken kaarsjes aan en zitten met een dekentje op de bank. Het zou helpen als die energierekening niet omhoog zou gaan. Dat kunnen mensen die in de bijstand zitten er nu echt niet bij hebben.

Je wordt wel vindingrijk, je pluist alles heel goed uit en ruilt van alles. Ik maak gebruik van de Too good to go-app, zit in een kliekjesgroep op Facebook en kijk op ‘Gratis af te halen’. Maar je moet dit allemaal zelf uitzoeken. Het zou fijn zijn als je een soort handboek krijgt bij het aanvragen van een bijstandsuitkering. Dat zou zoveel schelen.”

*Jennifer wil niet met haar achternaam en foto in het stuk om haar kinderen te beschermen. Haar volledige naam is bekend bij de redactie.