Marjo wordt gek: van verkeerd overgemaakte 17.000 euro is na 7 jaar pas 300 euro terug

Onderneemster Marjo deed in 2015 iets wat nu veel minder makkelijk fout kan gaan: geld overmaken naar de verkeerde rekening. Ladage maakte de 17.000 euro toen per ongeluk over naar haar oude spaarrekening die allang was opgeheven, maar nog wel in haar digitale adresboekje stond. 

Een nu 36-jarige Bulgaarse man kreeg het geld destijds pardoes binnen, omdat hij haar inmiddels hergebruikte rekeningnummer had. De in Amsterdam wonende Bulgaar wreef in zijn handen van de pret en joeg het cadeautje er gelijk doorheen. Na twee dagen was het op. 

Ladage (eigenares van een damesmodewinkel in Oud-Beijerland) deed destijds zaken bij ABN Amro. Nog niet alle banken deden toen aan een naam- en nummercheck. Inmiddels is dat - mede door dit incident - wel het geval.

Hoe dan ook, om een lang verhaal kort te maken: de man die het geld had ontvangen leek spoorloos, maar werd ergens in 2016 opgepakt voor zakkenrollerij. Waarom het zo lang moest duren weet niemand, maar pas in 2019 werd hij veroordeeld voor verduistering en het terugbetalen van de 17.000 euro. De man dacht dat de 17.000 euro de kinderbijslag was, was zijn excuus, bleek tijdens de rechtszaak. Hij had het geld dus ook aan zijn kinderen gespendeerd, was het verhaal.

De man ging na zijn veroordeling nog in hoger beroep, om dat vervolgens op het laatste moment weer in te trekken. Er werd een regeling getroffen over een terugbetaling. Marjo was blij, ze had na al die jaren zicht op haar geld.

Je zou zeggen: opgelost. Maar zoals het steeds gaat met deze kleine tragikomedie: om de twee jaar hoor je er weer van en blijkt de zaak nog steeds niet in orde. Eén keer betaalde de Bulgaarse man 300 euro terug. Daarna bleef hij in gebreke. Het CJIB stuurde brief op brief, maar niets hielp. Kort geleden kreeg Marjo bericht dat ‘de deurwaarder wordt ingeschakeld'. ,,Maar wat staat er ook in die brief: als de dader het niet eens is met de beslissing om een deurwaarder in te schakelen, mag hij bezwaar maken,” leest Marjo voor. ,,Hoe lang gaat dit nog door?”

Anthony Hogeveen van het CJIB mag om privacyredenen niet in het openbaar ingaan op haar zaak. Wel wijst hij erop dat de procedures, hoe vervelend ook, nou eenmaal zijn zoals ze zijn. ,,Een deurwaarder gaat verder dan wij, kan beslag leggen bijvoorbeeld. Een deurwaarder is een dwangmiddel. Een dader heeft nou eenmaal ook rechten, dus daar moet je bezwaar tegen kunnen maken. Zo staat het ook in het wetboek.” 

Wordt - vast - vervolgd.