Het extra gespaarde geld is niet gelijk verdeeld. Rijkere huishoudens hebben meer gespaard dan mensen die krapper bij kas zitten: ‘Normaal gesproken besteden hogere inkomens een groter deel van hun inkomen (...) aan zaken waarvoor tijdens deze crisis juist relatief strenge beperkingen golden’, aldus de bank.

Regelmatig uit eten gaan is immers niet voor iedereen dagelijkse kost. Het gedwongen thuis eten vanwege de lockdowns heeft dan ook niet iedereen geld bespaard. ‘Huishoudens die minder rijk zijn, geven vaker elke maand ongeveer evenveel uit als wat er binnenkomt’, legt de bank uit. Zij houden normaal gesproken weinig tot niets over, geven dan al weinig uit aan horeca en dergelijke, en spaarden tijdens corona dus ook niet uitzonderlijk veel.

Volgens ING is meer dan de helft van al het extra geld ‘gedwongen’ gespaard - dus omdat allerlei dingen niet konden. Maar ook de angst voor een recessie door corona heeft mensen meer geld opzij doen zetten. Dat is vaker zo in onzekere tijden.

Het corona-effect neemt wel af. Toen we begin 2020 nog moesten wennen aan het idee van lockdowns en een pandemie, was de ‘spaarpiek’ erg groot. Bij de tweede lockdown is die piek minder groot. Dat komt doordat we met zijn allen geld aan andere dingen zijn gaan uitgeven - een nieuwe televisie in plaats van de gewoonlijke etentjes, bijvoorbeeld - en doordat er minder geld terug werd gegeven door onverwacht geannuleerde vakanties. We boekten immers überhaupt al minder reizen.

Heeft sparen zin, ook met de lage rentes? Sandra Phlippen, hoofdeconoom bij ABN Amro, zegt van wel: