Arts: ‘Vaders van huilbaby’s ervaren ook stress en angst, maar die wordt veroorzaakt door moeder’

U promoveerde donderdag op dit onderwerp. Waarom deed u onderzoek doen naar de effecten van huilbaby’s op ouders?
,,Ik ben twintig jaar kinderarts en zie veel moeders met huilbaby’s op mijn spreekuur. Zij voelen zich vaak wanhopig en eenzaam. Ik wilde weten of ouders van huilbaby’s meer stress, angst en depressie ervaren dan ouders van baby’s die niet veel huilen. Ook was ik benieuwd hoe zij de binding met hun kind ervaren en naar de rol van vaders. Die zie ik niet vaak op mijn spreekuur, dus vroeg ik me af: hoe gaat het daarmee? Tot slot was ik geïnteresseerd in de link tussen psychische klachten bij moeders en huilbaby’s.”

Wat is een huilbaby?
,,In 1954 introduceerde een kinderarts, dr. Wessel, de definitie van een huilbaby: een baby die gedurende drie weken minimaal drie dagen in de week, drie uur per dag huilt. Als artsen vinden we dit inmiddels achterhaald en daarom spreken we nu over een huilbaby als de ouders van het kind het huilen als problematisch ervaren. Huilbaby’s huilen lang en hard, het huilen gaat vaak over in krijsen. Bij minder dan 5 procent van deze baby’s wordt een medische oorzaak gevonden.”

Wat ontdekte u over het effect van huilbaby’s op ouders?
,,Moeders met huilbaby’s ervaren stress, depressieve klachten en angst en hebben moeite zich aan hun baby te binden. Dit is problematisch, want als je moeite hebt om je goed te hechten, verergeren de klachten bij zowel de moeders als de baby’s. Uit het onderzoek blijkt dat vaders dezelfde klachten ervaren maar de gevoelens van stress niet zozeer krijgen door het huilen van de baby, maar door de ervaring van de moeder. Kortom: vaders van huilbaby’s ervaren stress door de stress van de moeders.”

Wat ontdekte u over de link tussen psychische klachten en huilbaby’s?
,,Moeders met een voorgeschiedenis van psychiatrie zoals depressie of angst, hebben vaker een baby met refluxklachten dan moeders zonder psychische problemen. Ook blijkt er een link te zijn tussen de band die zij ervaren met hun kind en de mate waarin de baby huilt en refluxklachten ervaart. Deze moeders kunnen we helpen door ze preventief, dus al tijdens de zwangerschap te begeleiden. Denk aan uitleg over wat normaal en wat afwijkend babygedrag is, maar ook hulp op het gebied moeder-kindbinding. Dit kan klachten bij de baby voorkomen en de moeders zelfvertrouwen geven.”

Wat moet er volgens u nog meer veranderen in de zorg rondom huilbaby’s?
,,Ten eerste moet het taboe worden doorbroken. Veel ouders schamen zich omdat ze hun kind niet kunnen troosten. Als familie, vrienden en buren weten hoe zwaar ouders van huilbaby’s het hebben, scheelt dat voor het stresslevel van ouders. Ook vanuit de huisarts en het consultatiebureau moet er meer aandacht zijn voor ouders van huilbaby’s. Vaders moeten actief bevraagd worden over hoe het met ze gaat. Nu duurt het vaak lang voordat ouders bij een kinderarts terecht kunnen. Ze zijn dan vaak uitgeput van maandenlang niet slapen. Als ouders eerder naar een arts gaan, kan die de medische angel eruit halen en kunnen ouders hulp krijgen die ze nodig hebben. Denk aan het aanleren van troosttechnieken en advies over hoe zij de band met hun baby kunnen versterken.”

Wat is uw advies voor ouders met een huilbaby?
,,Vertel je omgeving dat je een huilbaby hebt. Laat je familie, vrienden en werkgever weten dat je het zwaar hebt. Vraag om hulp bij je huisarts of de jeugdarts van je baby. Houd het niet voor jezelf, want dit verhoogt de angst en de stress bij zowel jezelf als je kindje. Ik pleit ervoor dat er lokale netwerken van zorgprofessionals worden opgezet, waar ouders van huilbaby’s terecht kunnen. Zoek online naar de juiste informatie, bijvoorbeeld op het platform Help mijn baby huilt en op de Cyberpoli Huilbaby’s. Ik ga dit jaar zelf een podcast maken over dit onderwerp, omdat ik weet dat ik hier duizenden ouders mee ga helpen.”

Bekijk hieronder onze video’s over gezondheid: