‘Gezinsouder’ Lubbertine, gastouder van ’s Heeren Loo, met kinderen Sem (links) en Marten. © Ruben Schipper Fotografie

Gezinsouders Lubbertine en Gert Jan: ‘Eén jongen vroeg of hij mama mocht zeggen, maar dat willen we niet’

Als kinderen door omstandigheden niet thuis kunnen wonen, zijn zogeheten gezinshuizen een uitkomst. Hierbij nemen mensen andermans kinderen in huis. De vraag overstijgt al jaren het aanbod, aan gezinshuisouders is altijd behoefte. Lubbertine Aalten en haar man Gert Jan stellen sinds 2013 hun huis in Putten open voor kinderen in moeilijke omstandigheden.

Pieter Steenbergen 16-02-21, 14:00

Het begon met een weekendje. Een paar dagen namen Lubbertine Aalten en haar man een kind in huis dat in een gezinshuis woonde. ,,We waren net getrouwd en wilden vrijwilligerswerk doen. Daarvoor klopte ik aan bij mijn werkgever, ’s Heeren Loo. Zo kwamen we hiermee in aanraking. Ik wist daarvoor niet van het bestaan van zulke huizen af, maar ik vond het mooi om te zien. Een groot verschil met wonen op een groep. Het vraagt iets van beide kanten, maar dan kan het een goede oplossing zijn”, zegt Lubbertine.

Kinderloos

De kennismaking met dit fenomeen maakte het verlangen los om hun steentje bij te dragen. Sindsdien nam het Puttense echtpaar, zelf kinderloos, zeven kinderen in huis. Momenteel zorgen ze voor twee jongens van 10 en 17 jaar uit Nunspeet en Almere, die al jaren bij hen wonen.

Lubbertine Aalten. © Ruben Schipper Fotografie

Wij noemen het een samengesteld gezin, een tweede huis, waarbij we een poosje mogen oplopen met de biologische ouders
Lubbertine Aalten, gezinsouder

Formeel wordt over gezinshuisouders gesproken, maar Lubbertine voelt zich niet helemaal thuis bij die omschrijving. ,,Wij noemen het een samengesteld gezin, een tweede huis, waarbij we een poosje mogen oplopen met de biologische ouders. We hadden eens een jongen in huis wiens ouders overleden waren. Hij vroeg of hij ons papa en mama mocht noemen, maar dat wilden we niet. Ze komen niet uit mijn buik.”