Iedereen heeft datzelfde gevoel: even wat anders, geen sores

Soms zijn er ook gewoon perfecte dagen in zo’n lockdown. De ochtend is helder en koud zoals-ie hoort en we hoopten dat-ie zou zijn. Want het is schaatsdag. De kinderen zetten hun eerste krassen in ‘t ijs en al snel hebben ze het ritme te pakken. De chocomelk en de koffie die we halen hij het tentje om de hoek zijn lekker warm, de brownie precies goed.

 Alle mensen op en rond de bevroren singel zijn vriendelijk tegen elkaar, misschien nog wel extra omdat iedereen datzelfde gevoel heeft: even wat anders, geen sores. Zelfs de alternatieve sleeën blinken uit in vrolijkheid: plastic zakken, kratjes, omgekeerde wasmanddeksels.

We eten thuis een boterham, dan snel weer terug naar het ijs, en we gaan uiteindelijk vrolijk moe terug als ‘t al bijna donker is. ‘s Avonds haal ik eens een diner van een echt restaurant. Da’s dan wel weer heel lockdown. Maar iedereen doet of ‘t normaal is en de jongens en meisjes aan de restaurantbalie zeggen: smakelijk eten. Bijna val ik op de terugweg nog over een venijnig ijsbergje, omdat de sneeuwruimers dit jaar toch consequent de fietspaden vergeten; maar net op tijd hervind ik m’n evenwicht en ik laat bij het kruispunt een man voor, die achter een kinderwagen loopt en een enorme bos rode rozen in zijn hand heeft. 

Hoe zit dat leven in elkaar, vraag ik me af? (Pas ‘s nachts om half zes bedenk ik: Valentijn! Man, die was gewoon onderweg naar zijn net moeder geworden vrouw!). Hoe dan ook, ik groet hem opgewekt en hij groet vrolijk terug. En dan trap ik met ons lockdownmenu naar huis, parkeer m’n fiets en u gelooft ‘t niet, maar daar ligt in de sneeuw voor de deur de bril die ik al een paar dagen kwijt was.

Binnen zijn de kinderen nog rozerood van de kou en het ijs en de sneeuw en ze roepen nu al ‘morgen weer’ en het wordt een heerlijke avond die helemaal voor onszelf is. Uiteindelijk wordt het bedtijd en neem ik in gedachten nog even wat tips door, die u opstuurde omdat ik klaagde over slapeloosheid: ruimzittende warme sokken, tien minuten buikademhaling, melk met honing, een extra zware deken, twintig minuten zen, de dag achterstevoren herhalen et cetera. Dat alles en zo’n dag, wie klaagt er dan nog over slaap.

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl

Bekijk hier onze video’s met tips voor als je thuiszit: