Baby’s dragen luiers en doorgaans leren ze pas tegen het moment dat ze naar school gaan om op het potje te plassen of naar het toilet te gaan. Volgens Tessa Raedschelders kan het anders. Zij werkte het traject ‘Start to BZC’ uit, waarbij BZC staat voor ‘babyzindelijkheidscommunicatie’. Raedschelders: ,,Het basisprincipe is dat baby’s, net als alle andere jonge zoogdieren, eigenlijk zindelijk geboren worden. Ze zijn als het ware voorgeprogrammeerd om hun ‘nest’, in dit geval hun bedje of luier, niet te bevuilen. Want dan liggen ze in hun eigen uitwerpselen en dat is tegennatuurlijk.”

,,We kunnen er dus van uitgaan dat pasgeboren baby’s ook huilen of zeuren als ze zich moeten ontlasten”, concludeert Tessa. ,,In onze maatschappij spelen ouders daar vaak niet op in, waardoor de kindjes langzaam maar zeker geconditioneerd worden om hun behoefte wél in hun luier te doen. Om dan na een jaar of twee te zeggen dat dit toch niet meer mag. Bij BZC is het de bedoeling die signalen van baby’s meteen op te pikken en zo het kind de kans te geven niet vies te worden. Zo blijft de luier bijna altijd droog.”

Tessa paste het deze methode zelf toe bij haar eigen dochtertje. ,,Dat ging erg goed”, zegt ze. ,,Ik ontdekte gaandeweg hoe zij aangaf wanneer ze moest plassen. Zo waren we er altijd op tijd bij om haar op een potje te zetten. Ik zie hier veel voordelen in: baby’s hebben minder last van rode billetjes, het is een leuke interactie met je kind, minder luiers gebruiken is goed voor het milieu én de portemonnee en na twee jaar is er geen stress voor potjestraining.”

Haar kennis wil Tessa nu doorgeven aan andere jonge ouders. Als coach geeft ze al langer workshops, waarin ze ouders onder andere leert om babygebaren aan te leren en aan het geluid van het huilen te horen wat een baby bedoelt. Nu komt daar het traject babyzindelijkheid bij. ,,Er is een groepssessie en daarna individuele begeleiding”, legt Tessa uit. ,,Er zijn een stuk of twintig veelvoorkomende signalen van baby’s. Voor ouders is het de kunst die van hun kindje te leren herkennen. Om dat te bereiken, ga ik samen met hen op weg. De eerste weken is dat heel intensief, maar daarna volgt wel degelijk resultaat. Starten gebeurt meestal de eerste maand na de geboorte, maar eigenlijk kan het zelfs al na een week.”