Emma (18) filmde haar fatale strijd tegen anorexia

Hoe ben je in contact gekomen met Emma?
,,Ik heb haar bij leven niet gekend. Haar behandelaren hebben na haar dood heel voorzichtig gepolst of ik er iets voor zou voelen om een documentaire te maken van het materiaal dat Emma zelf heeft geschoten. Omdat ze dat zelf zo graag wilde. Ik had al twee films over het thema anorexia gemaakt en was er eigenlijk wel een beetje klaar mee."

Wat gaf de doorslag om toch de documentaire te maken?
,,Dat ze niet meer leefde en anderen wilde waarschuwen. Emma's wens was om een documentaire over haarzelf te maken die twee kanten op kon gaan. Laten zien dat je uit een onwaarschijnlijke positie terug kunt komen van anorexia. Of over hoe gevaarlijk deze ziekte is en hoe je er langzaam maar zeker dood aan gaat. Ik wist wel dat het geen esthetisch mooi document zou worden, want je ziet echt iemand doodgaan."

We horen onder andere dat Emma op een gegeven moment gedwongen gevoed wordt.
,,Voor de patiënt is dat de grootste nachtmerrie. Die ziet gedwongen voeding altijd als een gewelddadige handeling. Meisjes die anorexia hebben gehad, vertellen mij vaak dat dwangvoeding levensreddend is geweest, maar dat het heel traumatiserend is als artsen niet met ze overleggen en de controle volledig overnemen. Bij anorexia gaat het namelijk altijd om controle willen houden."

Waarom is Emma vervolgens uitbehandeld?
,,Sondevoeding hielp niet. Ik snap dat het een harde beslissing lijkt, maar er zijn tientallen deskundigen bij betrokken geweest. Er waren geen opties meer. Behalve nog een keer met eigen regie proberen te herstellen en naar de kliniek in Portugal te reizen waar een speciaal team om haar heen werd gezet. Iets wat ze zelf zo graag wilde. Ze kiest ervoor om te leven."

Maar de schade aan haar lichaam blijkt uiteindelijk te groot.
,,Ze waren er niet aan begonnen als het een mission impossible was geweest. Ze is denk ik ook echt naar Portugal gegaan om te kijken of ze haar lot kon tarten. Die kracht heeft iedereen haar willen geven en dat is de beste beslissing ooit geweest. Ze is uiteindelijk heel rustig overleden."

Wat hoop je met deze documentaire over te brengen naar de kijker?
,,Ik hoop dat het de mensen bereikt die nu aan deze ziekte lijden en denken dat ze een uitzondering zijn. Die denken: Ik ga toch niet dood, want zij is veel lichter dan ik ben. Emma maakt op de dag van haar overlijden een grapje over het sapje dat ze moet drinken. Het is uiteindelijk niet in de documentaire gekomen, want je moet keuzes maken. Ze ziet er dan echt niet slechter uit dan vier dagen daarvoor, maar een paar uur later is ze wel dood. Zo snel kan het dus gaan. Het is zulk gevaarlijk drijfzand. Als je nog enigszins van het leven houdt, zul je tegen de ziekte moeten vechten. En op tijd alsjeblieft."

Emma Wil Leven, NPO3, dinsdag om 21:20 uur