Fabiënne (115 kg) moet 5 kilo aankomen voor maagband

Fabiënne is er kapot van. ,,Vijf stomme kilo's. Het is eigenlijk al niet normaal dat ik 35 kilo overgewicht heb. Mijn wereld stortte in toen de telefoniste van de Nederlandse Obesitas Kliniek vertelde dat ik te licht ben. Ze willen en mogen de operatie niet uitvoeren. Ik ben boos, verdrietig en verontwaardigd tegelijk: ik vraag niet voor niets hulp. Het is toch eigenlijk van de zotte, dat als je al ruim 35 kilo overgewicht hebt dat je nog zwaarder moet zijn om hulp te krijgen, of anders alles zelf moet betalen?"

'Echt dik'
De Katwijkse tobt al tien jaar met haar gewicht. Talloze diëten, bezoeken aan zes verschillende diëtisten, shakes. Ze heeft naar eigen zeggen alles geprobeerd. ,,Ik eet gezond, beweeg goed en ik heb elk dieet met 110 procent overtuiging gevolgd, maar het heeft niet geholpen. Ik heb al sinds mijn vijfde overgewicht. Ik heb meer familieleden die 100 tot 150 kilo wegen. Ik zie hun lijden en hoeveel last ze ervan hebben."

Ook Fabiënne heeft last, van haar gewrichten. ,,Ik heb zoveel pijn aan mijn knieën en gewrichten. Mijn diëtiste vond dat ik het niet lang genoeg had geprobeerd, maar na een half jaar bij de diëtiste te hebben gelopen was ik twee kilo aangekomen en zat ik tegen een depressie aan. Als ik de straat op ga, voel ik mensen denken: 'die is echt dik'. Als ik naar de bowlingbaan ga denken ze: 'die is zo rond als een bowlingbal'. Ik ben tien jaar lang gepest en nagekeken. Ik heb geen keuze meer, ik ben gedwongen vijf kilo aan te komen."

Vechten
Er geldt zowel in Nederland als internationaal een wettelijke norm om in aanmerking te komen voor een behandeling. Je Body Mass Index (BMI) moet boven de 40 uitkomen. Fabiënne zit op 38, met vijf kilo extra zou ze de grens wel halen. ,,Ik snap dat er een grens is. Ik ben ook benaderd door mensen die 10 of 15 kilo willen afvallen, maar bij mij gaat het om 40 kilo te zwaar waartegen ik al tien jaar vecht."

Ook de Nederlandse Obesitas Kliniek heeft zich aan die internationale spelregels te houden, zo verklaart algemeen directeur Kobus Dijkhorst. ,,Die zijn opgesteld door zorgverzekeraars en de beroepsverenigingen van chirurgen en internisten. Het BMI is daar een belangrijk criterium voor, met name bij jonge mensen die geen last hebben van suikerziekte, slaapapneu of hart- en vaatziekten. Er is gezocht naar een zo goed mogelijke balans tussen nut en risico."

Pech
Met andere woorden: Fabiënne heeft pech. ,,Dat is natuurlijk heel vervelend", erkent Dijkhorst. ,,Zelfs al zou ze 6.000 euro zelf betalen - zoveel kost de behandeling - dan zouden we hem nog niet uitvoeren. Er zijn best aanbieders die dat zullen doen, maar wij niet. We zeggen nooit dat iemand moet aankomen om maar in aanmerking te komen. Het is ook zeker niet aan te raden, maar ik kan me voorstellen dat mensen deze conclusie trekken. Met die vijf kilo erbij komt ze er wel doorheen. Het is niet de beste manier, maar wel de makkelijkste. Ze moet echter beseffen dat het criterium er niet voor niks is."

Fabiënne is lang niet de enige. De Nederlandse Obesitas Kliniek komt wekelijks mensen tegen die net te licht zijn. ,,We krijgen er jaarlijks 7.000 nieuwe patiënten bij. Fabiënne zal op de normale manier moeten afvallen. Ze is te licht. Als ze twee centimeter korter was geweest was ze wel binnen de grens gevallen. Maar ze kan niet even krimpen."

De afwijzing is de make-up artist en haarstyliste zo zwaar gevallen dat ze met haar verhaal naar buiten treedt. ,,Ik wil het beleid veranderen, ook voor anderen."

Hoop
Volgens Dijkhorst is er nog één andere optie: als Fabiënne kan aantonen dat ze zwaarder is geweest, kan ze binnen de criteria vallen. ,,Ik heb inderdaad zwaarder gewogen, dus misschien kan ik daar wel wat mee in overleg met de huisarts."

Fabiënne probeert haar kilo's ondertussen zoveel mogelijk te verbergen. ,,Ik ben een pro geworden in het verbergen van mijn overgewicht. Als make-up artist weet ik precies hoe ik mij moet opmaken of fotograferen. Dat is meteen een social media-kwestie, make-up verbergt zoveel. Je ziet alleen maar mooie mensen, maar ik weet hoeveel er vervormd wordt. Van binnen geeft het mij heel veel verdriet, want ik verafschuw mezelf en walg als ik in de spiegel kijk. Mijn vriendje zegt dat ik wel mooi ben, zoals ik ben."