Trailrunning wint aan populariteit: ‘Eén zijn met de natuur’ en ‘weg van de massa’

Een beetje trailrunner is tevens natuurliefhebber. Trailrunning, ook wel ‘off-road hardlopen’ genoemd, gebeurt immers doorgaans in duinen of bossen, over paden met natuurlijke hindernissen als heuvels, rotsen, boomstammen en beekjes, zoals in het Montferland in de Achterhoek. De Delftse TU-student Annick Teepe (23) is een groot liefhebber van trailrunning, al gaat haar liefde voor de natuur niet zover dat ze bij ieder uitzichtpunt of bijzonder beest even uitblaast. ,,Ik ben normaal gesproken wel van het doorlopen.’’ Dat verklaart ook het slangetje bij haar mond: in haar hardlooprugtasje zit naast voedsel voor onderweg ook een drinksysteem, zodat ze voldoende vocht binnen kan krijgen zonder te hoeven pauzeren.

Wat extra proviand voor onderweg was voor Teepe in het Montferland – lopers kregen een tijdslot waarbinnen ze van start mochten gaan – wel aan te raden, want ze liep een trail van liefst 40 kilometer. ,,Ik loop ook wel kortere trails. Sterker nog, dit was de langste die ik heb gedaan.’’

Extra uitdaging bij trailrunning is dat je zelf je weg door bos of veld moet zien te vinden. Vooraf kun je de route downloaden in je gps-apparaat of -horloge, al heeft Annick een eenvoudiger manier gevonden. ,,Ik loop bijna altijd met mijn vriend, hij regelt de gps-route.’’

Daardoor kan Annick zich concentreren op de paadjes met diverse ondergronden, van zompig bospad tot mul  zand. En niet te vergeten de hoogteverschillen. ,,We lopen ook wel in het buitenland, in België en Duitsland, en daar heb je natuurlijk meer hoogteverschillen. Maar ook hierin het Montferland maken we flink wat hoogtemeters’’, aldus Annick, die naast trailrunning ook aan klimmen doet.

Groot voordeel van trailrunning ten opzichte van lopen over verharde parcoursen is dat de omgeving constant verandert. Dat maakt het leuker om langere afstanden af te leggen. Voor de oude ‘asfalt hard- lopers’ die offroad willen uitproberen (‘na zo’n trail van 40 kilometer hoefde ik eigenlijk maar één dag te herstellen’), heeft Annick een nuttige tip: zorg dat je de afstand die je gaat ‘trailen’, bijvoorbeeld 10 kilometer, ook al in de benen hebt op asfalt. Door de hoogteverschillen en de diverse ondergronden lijkt trailrunning al gauw zwaarder. Maar de grootste beloning van trailrunning, vindt Annick, is wat het met haar hoofd doet: het geeft rust. ,,Normaal gesproken denk ik altijd aan duizend dingen tegelijk. Dit is de beste manier om m’n hoofd stil te krijgen.’’