Achter Hengelose basiliek schuilt een vogel die verdacht veel weg heeft van een aalscholver

,,Op aalscholvers. Ik zie ze veel in Tuindorp, waar ik woon, als ik een rondje om de vijver maak met de hond. Ze hebben een karakteristieke houding, die in dit werk terugkomt. Wat ze doen? Ze drogen hun vleugels, omdat ze geen waterafstotende vetlaag hebben.”

,,Nee, het gaat om zijn houding. Om wat hij oproept. Vrijheid. Als in: hij kan elk moment wegvliegen.”

,,Niet per se. Maar het klopt wel. Deze vogel is roze en geel. Hij mag eruit spatten. Tegelijkertijd is het geen echte vogel. Net als het werk van René Magritte, Ceci n’est pas une pipe. In dit geval wordt het: Ceci n’est pas un cormoran. Geen aalscholver dus.”

,,Het meeste dat ik maak komt uit mijn hoofd. Ik heb een rijke fantasie en kijk goed om me heen. Als er een mooie vrouw voorbij loopt, dan probeer ik haar te onthouden. En dat gebeurt nogal eens.”

,,Ik denk dat hij het zelf niet weet. En ik? Ik reis normaal veel naar het buitenland. Door corona ben ik een tijd het land niet uit geweest. Nu is er weer meer mogelijk. Laatst was ik in Keulen, waar ik het Ludwig Museum bezocht. Ik reis ook in mijn hoofd. Mijn volgende buitenlandse trip? Ik zou graag teruggaan naar Rusland. Zo’n vogel, die slaat zijn vleugels wel uit. Daar kunnen wij mensen een voorbeeld aan nemen. Eigenlijk is het heel makkelijk. Gewoon gaan.”