Strijd in het CDA gaat oude rot Steef Weijers aan het hart: ‘Hoop niet dat de partij eerder sterft dan ik’

Hij zit aan tafel bij het raam en kijkt naar buiten. Voor hem op tafel liggen de twee kranten die hij dagelijks leest. Tubantia en Trouw. Het zijn, samen met zijn televisie, de vensters op de wereld die voor hemzelf steeds kleiner is geworden. In het verzorgingstehuis in Ootmarsum, sinds vier weken zijn nieuwe stek, leeft hij de op de vierkante meter van een kamer. Veel van wat hem vertrouwd was, bleef achter in Hengelo, de plaats waar hij het grootste deel van zijn lange leven woonde.

In zijn nieuwe omgeving moet hij nog wennen. „De mensen zijn aardig, maar ikzelf ben nog niet geaard”, zegt hij met een glimlach. Steun heeft hij aan wat met hem meeging uit zijn eigen huis: familiefoto’s, iconen, de paaskaars uit zijn oude kerk, zijn zelfgemaakte glas-in-loodraam en het houten Mariabeeld met de trouwring van zijn vrouw Nan. Ze overleed vier jaar geleden, een half jaar later gevolgd door zijn zoon Sjors. Hun portretten staan op de kast, naast het portret van zijn vader waarvan een groter exemplaar even verderop aan de muur van zijn kamer hangt.