‘Luizenbestrijdingsleger’ moet suikerbieten beschermen

Luizen zijn al jaren de grote vijand van elke bietenteler. Het diertje zuigt de plant leeg en laat de gevreesde vergelingsziekte achter. Daardoor neemt de plant minder zuurstof op, groeit hij trager en levert hij minder suiker dan een gezonde plant. Met neonicotinoïden zijn luizen goed te bestrijden, maar juist dat middel is vanaf 19 december verboden.

Vandaar dat IRS, een onderzoeks- en kenniscentrum voor de suikerbietenteelt, naarstig zoekt naar alternatieven. Het aanplanten van de Artemisia-plant is er daar één van. IRS heeft de Hoeksche Waard voor de komende twee jaar uitgekozen als oefengebied, het enige in Nederland. Is de aanpak een succes, dan volgt de rest van het land snel.

,,Deze plant, die in de akkerranden worden ingeplant, moet natuurlijke vijanden van de luis aantrekken’’, zegt Elma Raaijmakers, onderzoeker ziekte en plagen bij IRS. Door het ‘natuurlijke luizenbestrijdingsleger’ al vroeg in het teeltseizoen op de percelen te hebben, hebben schadelijke insecten minder kans om uit te groeien tot een grote populatie die de opbrengst van de suikerbieten in gevaar brengt. ,,Als natuurlijke vijanden de bladluis onder controle kunnen houden, hoeven telers niet of minder vaak in te grijpen met gewasbeschermingsmiddelen.’’

Johan van Driel, suikerbietenteler in Zuid-Beijerland én commissaris bij Cosun waar de Suiker Unie onder valt, is enthousiast. ,,Het is heel goed dat er gezocht wordt naar alternatieven want eerlijk gezegd snappen we niets van het besluit neonicotinoïden te verbieden. Dit is het minst milieubelastende product dat we kunnen gebruiken en dat wordt nu verboden. Wij, boeren, willen de planten toch gezond houden dus gaan we zoeken naar alternatieven. Als dit een alternatief is, is dat perfect.’’

Enige zorgenpunt is dat de ‘plantenproef’ twee jaar lang de tijd moet krijgen zich te bewijzen. In de tussentijd moeten de suikerbieten ook beschermd worden, stelt Van Driel. ,,Die periode moeten we zien te overbruggen. Daar maak ik me wel zorgen over. Maar dat verandert niets aan het enthousiasme over deze proef. Ik hoop dat het werkt.’’

Als het ergens moet werken dan is het wel in de Hoeksche Waard, zegt Raaijmakers. Volgens haar heeft het eiland al een goed netwerk van telers met akkerranden en is er veel interesse in natuurlijke gewasbescherming. ,,Het gebied is daarom ideaal om een proef te houden.’’

Elke ochtend up-to-date met het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard en omstreken? Schrijf je hier gratis in!