Mijnsheerenland is uniek dankzij een Vlaamse ridder

Het zijn de jaren na de Sint-Elisabethsvloed van 1421 als langs de Maas stukken land in bezit komen van Lodewijk van Praet en Moerkerken. In 1439 laat de Vlaamse ridder, ook ambachtsheer van het Belgische dorp Moerkerken bij Brugge, de heerlijkheden Schobbe en Everocken droogleggen ter bescherming voor het zeewater.

Die nieuwe polder noemde hij 's-Heerenland van Moerkerken. Aan een weg laat de edelman zeven huizen bouwen, dat het dorp de eerste naam opleverde: Zevenhuizen. Nadien volgen namen als 'sHeerenland van Moerkerken, Mijns Heerenlant, Moerkercken, Mijns heerenlant van Moerkercke en Mijnsheerenland. Het wapen (schild met gouden blad, rood kruis en gouden schelpen) zou eender zijn als het Vlaamse Moerkerken.

Anders dan alle andere dorpen in de Hoeksche Waard, is Mijnsheerenland niet aan een dijk gebouwd. Het is ontstaan rond de hoofdstraat, die Dorpsstraat of Dorpsweg heette, met een Oost- en Westeinde. Deze weg is mettertijd opgedeeld in drie stukken met de namen Raadhuislaan, Wilhelminastraat en Hoflaan.

Nu zijn de Vlaamse sporen in de Mijnsheerenlandse geschiedenis nog zichtbaar. Achter een monumentale poort langs de Wilhelminastraat bevindt zich een buitenplaats met statig landhuis, het Hof van Moerkerken, dat oorspronkelijk door Lodewijks zoon Vrancke gebouwd zou zijn. Het herenhuis is na een brand in 1664 opgebouwd en houdt na verbouwingen en restauraties nog altijd fier het verleden overeind.