Deze partijen vrezen dat 'gewone banen' worden verdrongen, omdat mensen met een bijstandsuitkering het werk verrichten zonder daar het minimumloon voor te krijgen. Ook denken ze dat het ten koste gaat van mensen die in de sociale werkplaats werken. In een aantal gemeenten, waaronder Rotterdam, moeten bijstandsgerechtigden weliswaar een tegenprestatie verrichten, maar ze mogen niet zonder loon een echte baan invullen.

Ed Noordijk (54) uit Oud-Beijerland kreeg per brief van uitkeringsinstantie Werk en Inkomen Hoeksche Waard (WIHW) te horen dat hij veertig uur per week productiewerk moet verrichten. Hij is naar eigen zeggen nog herstellende van een zwaar hartinfarct die hem begin vorig jaar trof, uitgerekend toen hij net als chauffeur aan de slag was gegaan. Nu mag Noordijk, voorheen jarenlang werkzaam in de grafische industrie, geen anderen meer vervoeren.

Dagelijks slikt hij een handvol pillen. ,,Anders lig ik zo weer in het ziekenhuis'', zegt hij. ,,Geregeld vind ik mezelf terug, liggend in de keuken of de woonkamer. Elke dag word ik misselijk wakker. Ik wacht nu op een afspraak met een bedrijfsarts. Als ik veertig uur moet werken dan doe ik dat. Al lig ik dan binnenkort met m'n benen omhoog op het werk. Ik heb WIHW een brief gegeven, zodat ze niet kunnen zeggen dat ze niet van mijn gezondheidssituatie af wisten.''