Zoeken naar 'ons dna': Dít voert de Hoeksche Waard in haar schild

De leeuwen op het wapen van Hoeksche Waard houden meer dan één schild vast. De heraldische figuren en symbolen die de wapentekenaar van de Hoge Raad van Adel samenvoegde, kennen meer gemeenschappelijke regionale elementen dan alleen van de vijf gefuseerde gemeentes.

De Beierse ruit kennen we van Oud-Beijerland en Korendijk. Lamoraal van Egmond, stichter van Oud-Beijerland, noemde het dorp naar zijn vrouw Sabina van Beieren, geboren in het Duitse Beieren. De dorpen Oud-, Nieuw- en Zuid-Beijerland kregen ook haar naam én familiewapen met de blauwe en zilveren ruiten. Fusiegemeente Korendijk nam de ruit van Zuid- en Nieuw-Beijerland op in het schildhoofd.

De gouden leeuwen waren schildhouders van Korendijk, voorganger Zuid-Beijerland en Strijen. In West-Europa zijn dit de meest gebruikte wapendieren. En alle vijf voorgaande gemeentes van Hoeksche Waard waren gedekt met een kroon, alleen Korendijk had geen standaardkroon met drie bladen, maar een vijfkoppige kroon die in rang hoger was. Die mag een gemeente opnemen als die voorkomt bij een voorganger.

De rode kruizen in een gouden blad zijn afgeleid van Strijen. Kruizen kennen we ook van het blauwe schild van Cromstrijen, met de drie zilveren kruizen en een golvende dwarsbalk van zilver. Dat was weer bijna een kopie van Ambachtsheerlijkheid Cromstrijen, dat gouden kruizen had. Oorspronkelijk waren dat rietpluimen die met een golf van zilver de Kromme Strijne moest voorstellen.

De groene rand (schildzoom) symboliseerde bij Binnenmaas de bedijking van de Maas. Voor Hoeksche Waard staat die symbool voor de eilandbrede bedijkingsgeschiedenis. De blauwe golf kennen we ook van Binnenmaas (rode golf die refereerde aan de Binnenbedijkte Maas), Cromstrijen en de groene golven van Piershil.