'Beste meneer Van der Knaap,  

Ik woon niet in Ede. U bent niet mijn burgemeester. En eerlijk gezegd ben ik daar best blij om. U wellicht ook na het lezen van dit briefje.  

Al dagen terroriseert een groep tuig de wijk Veldhuizen. Zij zijn boos omdat een koffiehuis is gesloten waar zij graag naar toegingen. Een groep van vijftig jongeren, met name van Marokkaanse afkomst, maakt daarom nu het leven van de buurtbewoners en bezoekers behoorlijk zuur.  

Ik schrijf nadrukkelijk bij dat deze gastjes van Marokkaanse afkomst zijn, omdat ik heb begrepen dat u ze niet als Edenaren beschouwt, maar als onderdanen van de Marokkaanse koning. Maar daarover later meer. Dit tuig steekt auto's in brand, vernielt huizen en bekogelt hulpverleners en journalisten met stenen.

Ik hoorde buurtbewoners zeggen dat ze er zeer angstig van worden en het ook even niet meer weten. Dat ze aan hun lot zijn overgelaten. Ik schrijf het maar even uit voor u, want ik begrijp dat u nog niet langs bent geweest in Veldhuizen.

U schijnt gezegd te hebben dat u het vervelend vindt dat er pers is in de wijk en daar heeft u simpelweg geen zin in. Stenigende jongeren in je straat lijken mij eerlijk gezegd een tikkeltje vervelender, maar ik ben natuurlijk geen burgemeester, dus wat weet ik er nou van?'

'Die journalisten die u zo vervelend vindt, hebben het overigens ook niet makkelijk in uw stad. Een verslaggeefster die bekogeld wordt met grote stenen - men zou het zomaar poging tot zware mishandeling kunnen noemen - belt de alarmlijn om daarna eerst bijdehand en nonchalant te woord gestaan te worden om vervolgens door de arriverende politieman volledig genegeerd te worden. Ik weet niet hoe het is in Ede, maar in de rest van Nederland zijn wij geneigd de vrijheid van pers zeer hoog op te nemen.   

Inmiddels heeft u toegegeven dat u er niet veel van bakt. Het tuig is de baas in Veldhuizen. En aan het twitteraccount van uw verantwoordelijke wethouder 'Wijken' te lezen bent u in Ede momenteel ook gewoon even heel druk met de Giro. Snap ik, de roze koorts komt niet elke dag langs het pittoreske Ede fietsen. 

Dus dacht u: ik ben er klaar mee ook, ik trek die Mocro's niet meer, ik schakel lekker de Marokkaanse consul in. Hij zal vast wel wat gezag hebben bij zijn 'landgenoten'. Daar waar wij ons met z'n allen zorgen maken over de lange arm van Ankara en de slechte integratie van bepaalde groepen, levert u zomaar Edenaren uit aan de Marokkaanse koning. Schokkend en fout op zoveel niveaus. Tweede Kamerlid Malik Azmani noemde deze actie terecht 'een brevet van onvermogen'.   

U denkt nu vast, lekker makkelijk zo'n stukje tikken, maar ik heb gewoon een hartstikke moeilijke baan, met allemaal gedoe enzo, wat had ik dan moeten doen? Nou, ik ben blij dat u het vraagt! Respect afdwingen, consequent handelen, handhaven, opkomen voor je burgers, hulpverleners en pers is ook niet voor iedereen weggelegd. 

Maar gelukkig zijn er vele gemeenten in Nederland die hier wel veel ervaring mee hebben. Die weten hoe je dit soort rellen snel de kop in moet drukken. Beter nog, hoe je ze moet voorkomen. Zelfs, zonder de bemoeienis van een buitenlandse macht.  

Gemeenten die met een paar uur een team naar u kunnen sturen die de rust terugbrengt. Dat is waar u hulp vandaan had moeten halen. Even een belletje naar bijvoorbeeld Van der Laan of Aboutaleb. Na de Giro natuurlijk.'