Het huisadres van een agent is privé en moet dat blijven

Je zult maar vakbondsbestuurder zijn en opkomen voor je politiemensen. ‘Cokesnuivende idioot.’ ‘Hoerenloper van het Openbaar Ministerie.’ ‘Landverrader.’ Dat krijgt Hans Schoones van politiebond ANPV dezer dagen te horen als hij zijn telefoon opneemt. Een actievoerder heeft Schoones’ naam en nummer deze week namelijk op Facebook gepubliceerd, met een oproep hem plat te bellen. De vakbondsman had het opgenomen voor de agenten in burger die zijn ingezet om demonstraties van boeren in goede banen te leiden.

Het bellen van een functionaris en hem de huid volschelden is wéér een stap verder in een lelijke nieuwe trend waartegen de Rotterdamse politiechef Fred Westerbeke zich eerder deze maand al keerde: ‘Trial by social media.’ Westerbeke had het nog over actievoerders of omstanders die een beperkt stukje film op sociale media plaatsen, bijvoorbeeld van een hardhandige aanhouding, waarna de agenten in beeld verbaal worden ‘afgeslacht.’ Geen misverstand: als agenten in de fout gaan – en natuurlijk komt dat voor - dan moet daartegen worden opgetreden. Klacht indienen, feiten op een rij,  eventueel een straf. Daarbij kunnen videobeelden zeker helpen. Maar dat is iets anders dan van alles online gooien. Beelden zonder context leiden tot oordelen zonder fundament.

Actievoerende boeren gaan nu dus nog verder. Demonstranten roepen elkaar op om beelden van agenten in burger zoveel mogelijk te verspreiden om op die manier hun identiteit te achterhalen. De oprichter van een populaire Facebook-pagina voor boeren dreigt ook de woonadressen van enkele undercoveragenten in de openbaarheid te brengen.  Daarmee worden agenten en hun gezinnen in gevaar gebracht. Je zou de politie erbij halen, als het al niet om de politie ging. 

Het binnendringen van de persoonlijke levenssfeer van de agent is niet alleen schandalig, het ondermijnt ons hele systeem. Een agent is een functionaris die námens ons allen de regels handhaaft die we mét z’n allen hebben afgesproken. Wie het oneens is met de interpretatie van de regels kan naar de rechter. Wie ándere regels wil kan zich richten tot de politiek. Met verzoekschriften, met lobbies, met demonstraties. Bij verkiezingen kunnen we ándere politici kiezen. Maar een agent heeft de regels niet gemaakt. Hij of zij doet gewoon zijn werk, namens ons. Daar blijf je van af.