Lubbers had spijt dat hij opvolger Brinkman liet vallen

,,Ach ik was moe. Opgebrand’’, aldus Lubbers. ,,De voorstellen uit Brinkmans koker deden naar mijn idee afbreuk aan plannen waar we juist zo hard aan hadden gebouwd. Ik was de controle kwijt en ik wilde haar ergens teruggrijpen, voor de zaak waar ik in geloofde, wat ik als het goede beschouwde. Terwijl ik los had moeten laten...’’ 

In het boek onthult Lubbers verder dat hij in 2010 als informateur van het eerste kabinet Rutte een plan had om PVV-leider Geert Wilders ‘in het gareel te houden’. Dat loopt geheel in de soep. Lubbers stelt twee voorwaarden op waaronder de PVV als gedoogpartner CDA en VVD aan een meerderheid kan helpen. ,,Mits Ernst Hirsch Ballin minister van Justitie wordt en Geert Wilders instemt met een vetorecht van de minister van Justitie op uitlatingen van hem die staatsrechtelijk niet door de beugel kunnen.’’ Dat plan legt Lubbers voor aan VVD-leider Rutte, Hirsch Ballin en aan Wilders zelf. ,,Rutte laat mij vervolgens weten dat hij het wel goed vindt door te gaan op die mogelijkheid. Geert Wilders stemt in met mijn voorwaarde.’’ 

Dan draagt Lubbers het informateurschap over aan Ivo Opstelten. Vervolgens zegt Hirsch Ballin: ,,Ruud, ik ga het niet doen.’’ De vrouw van Hirsch Balin heeft hem gezegd: ,,Doe het mij en de kinderen niet aan om met Wilders in een kabinet te gaan, die Wilders zit zo fout. Die man gaat voor waarden waar wij op tegen zijn, dat kan niet.’’ 

De samenwerking met de PVV zorgde voor zóveel interne ruzie binnen Lubbers’ partij, dat het de partij bij de volgende verkiezingen wederom een enorme nederlaag opleverde.