Dit is waarom iedereen op Wimbledon aardbeien met slagroom eet

Al sinds de eerste editie in 1877 worden er aardbeien uitgedeeld aan het publiek en de spelers op Wimbledon. Sportjournalist Rik Spekenbrink heeft ze al meerdere keren mogen proeven. „Ze zijn heel smaakvol, de slagroom is eigenlijk niet eens nodig. Het wordt altijd flink gepromoot: het is echt een lokale trots.”

De aardbeien worden sinds 40 jaar geleverd door aardbeileverancier Huge Low Farms, zo’n 60 kilometer van Wimbledon. Volgens eigenaar en kweker Marion Regan beperkt het aardbeien eten in Engeland zich niet alleen tot het toernooi. „Het is onderdeel van de afternoon tea: een lichte maaltijd die tussen 16.00 en 17.00 uur dagelijks gegeten wordt in Engeland. De afternoon tea is een echte landelijke traditie.” 

Ook de mensen die thuis de wedstrijd kijken, eten dus traditiegetrouw een bakje aardbeien, vertelt Regan. „Wij Engelsen zijn geobsedeerd door thee, aardbeien en brood. Tijdens Wimbledon komt dat allemaal samen. Het idee achter de aardbeien op Wimbledon is dat je ze moet eten tijdens het kijken van de wedstrijd.”

De eerste aardbeien met slagroom werden in Engeland geserveerd door koning Hendrik in 1509 tijdens een diner van meerdere gangen, vertelt culinair historicus Lizet Kruyff. Vanaf dat moment waren de aardbeien met slagroom een koninklijk gerecht. „Dit is waarschijnlijk de inspiratie geweest voor de aardbeientraditie op Wimbledon zoals we die nu kennen. Tijdens de eerste editie waren er 200 toeschouwers. Dat klinkt weinig, maar dat gaat toch om zo’n 100 kilo aardbeien.”

Volgens Kruyff is het fruit een feestelijke traktatie op het toernooi. „Het is een stuk cultuur dat wordt meegegeven. Zie het als chique mensen die een een uitje maken naar het platteland.” Maar ook transport speelt een rol in de totstandkoming van de traditie, vertelt Kruyff. ,,145 jaar geleden was er nog geen koeltransport zoals we dat nu kennen. Er kwamen op dat moment steeds meer aardbeienkwekers in Engeland, dus het was een logische keuze om aardbeien lokaal te kopen.” Ook Regan benoemt het lokale element. „Rondom Wimbledon zitten veel lokale fruitboeren zoals wij. Er groeien erg veel aardbeien in dit gebied.”

De Nieuwe Haarlemse Courant schrijft in 1923 over de totstandkoming van de aardbeientraditie. Zo zou ‘het Franse tenniswonder’ Suzanne Lenglen na het winnen van Wimbledon zo populair zijn geworden dat een kok in de regio een aardbeiengerecht heeft vernoemd naar de winnaar: Suzanne-aardbeien. 

Zelf babyvoeding maken: Lees bij Ouders van Nu over de voor- en nadelen en leer hoe je zelf een gezond en lekker groente- of fruithapje voor de baby maakt.