Dat je geneigd bent (door) te eten terwijl je vol zit, heeft voor een deel te maken met je brein. Toen onze prehistorische voorouders rondtrokken, was voedsel nog een schaars goed. Als er zoet, vet en calorierijk eten was, dan was het overlevingstechnisch gezien handig om je daar zo vol mogelijk mee te proppen. Zo denkt het brein nog steeds. Het is dus moeilijk om al die verleidingen te weerstaan waaraan we worden blootgesteld. Ongeremd snaaien is kortom een gevolg van onze abnormale omgeving.