Het is ruim twintig jaar geleden dat de 59-jarige Hanneke Verhoeven uit Doorn voor het eerst in paniek raakte toen ze een vrachtwagen moest inhalen. ,,Ik was samen met mijn destijds nog jonge kinderen onderweg toen het angstzweet me uitbrak. Ik dacht dat ik één vrachtwagen moest inhalen, maar het bleken er zes te zijn’’, vertelt ze. ,,Uit het niets ging mijn hart tekeer, zag ik wazig en dacht ik dat ging flauwvallen. Het was echt heel eng.’’

Uiteindelijk lukte het haar om de voertuigen in te halen. Maar de snelweg durfde ze daarna lange tijd niet meer op. ,,Ik was bang dat het weer zou gebeuren. Ik reed liever een heel stuk binnendoor wat me meer tijd koste, want ik durfde niet meer.’’ Waar de angst precies vandaan komt, weet ze niet. ,,Ik heb het nooit fijn gevonden om op de snelweg te rijden. Het heeft ook even geduurd voor ik mijn rijbewijs had gehaald.’’

Toen ze net was geslaagd is ze eens klemgereden door een vrachtwagen op een smal bruggetje. Ook als kind heeft ze weleens wat vervelendst op de weg meegemaakt. ,,We waren met het hele gezin onderweg naar Oostenrijk voor vakantie toen mijn vader een angstaanval kreeg. Iedereen herinnert zich dat moment nog. Wellicht heeft dat er wat mee te maken’’, denkt ze. ,,Maar ik weet het niet zeker.’’

Nu haar dochter naar Maastricht is verhuisd is de snelweg geen overbodige luxe. Maar door de angst gaat die vlieger voor haar niet op. ,,Een tijd terug was ik naar haar onderweg en wilde ik een vrachtwagen inhalen. Maar het waren er veel meer dan ik dacht. Toen er nog eentje achter me kwam rijden, kreeg ik een paniekaanval. Ik heb de eerste afslag gepakt en ben binnendoor naar Maastricht gereden. Ik heb er meer dan vijf uur over gedaan. Het was verschrikkelijk.’’

Het was voor haar de reden om doordeweeks niet meer naar haar dochter te gaan. Gaat ze wel naar Maastricht dan pakt ze de trein. ,,Een vrachtwagen is zo’n groot en log ding. Ik ben zo bang dat als er wat gebeurt ik dat niet overleef in mijn autootje.’’

Om te ervaren hoe het nou echt is om in een vrachtwagen te zitten, zou ze graag een dagje meerijden met een chauffeur. ,,Ik ben zo benieuwd wat je allemaal ziet als je daar zit. Ook zou ik met een chauffeur willen praten over zijn ervaringen. Wellicht kan hij me van mijn angst afhelpen, want dat wil ik heel graag. Het beperkt me gewoon.’’

Haar angst is overgeslagen op haar dochter. ,,Ze vindt het doodeng. Ze is nu 24 jaar en ze is bang dat als ze haar rijbewijs gaat halen dat ze last heeft van hetzelfde als ik. Daarom wil ik er nu echt wat aan doen.’’