Kunsthandelaar Jan Six vond de anonieme Bijbelse voorstelling op een Duitse veiling. Op het schilderij, dat in de loop der tijd aan overschilderingen ten prooi viel, ontwaarde hij een vermoedelijk zelfportretje van Rembrandt als jongen en ook een vrouw die hem bekend voorkwam van ander werk van de kunstenaar.

De tentoonstelling in Rembrandts geboortestad Leiden is tot stand gekomen in samenwerking met het Ashmolean Museum in Oxford, waar ze in het komende voorjaar te zien is, en omvat schilderijen, etsen en tekeningen van Rembrandt en anderen. Het oudste werk is De Brillenverkoper (1624-1625), wat onbeholpen nog, maar de jonge schilder toont de mens al hoe die is en bepaald niet mooier.

Rembrandt was geen wonderkind, zeggen directeur Meta Knol en conservator Christiaan Vogelaar van de Lakenhal. Je ziet hem in zijn begintijd worstelen en tòch is hij op zijn twintigste soms al beter dan zijn leermeesters. Hij experimenteerde erop los, bleef zijn leven lang altijd een artistieke strijd leveren in zijn werk en vernieuwde zich telkens weer. Verder ging hij compleet zijn eigen gang en keek hij beter om zich heen dan wie ook, aldus het duo.

De tentoonstelling omvat werk dat niet veel mensen zullen kennen doordat de stukken al heel lang uit Nederland weg zijn en (vrijwel) niet terug zijn geweest. Zo is er een vrij onbekend portret dat Rembrandt in 1632 schilderde van een oude man met baard. Het is uitgeleend door een klein museum in het Amerikaanse Massachusetts. Verder is er De vlucht naar Egypte uit 1634 uit een privécollectie en Christus te Emmaus uit 1628 uit de collectie van Musée Jacquemart-André in Parijs. Het toont een mystiek silhouet, waarvan het meteen duidelijk is dat het van Christus moet zijn.

De expo duurt tot en met 9 februari.