André werd verliefd op zijn nicht: ‘Kwam niet in me op dat ze hetzelfde voor mij zou voelen’

‘We waren negen en zes toen we aan tafel bij onze oma een puzzel maakten, en ik dacht: wow, wat heeft ze mooie haren. Alles aan Elsie vond ik leuk. Hoe ze sprankelde. Haar intelligentie. De iets te grote mond en haar gevatheid. Maar ze was mijn nicht. Daar hóórde ik dol op te zijn, maar diepere gevoelens dan dat? Ondenkbaar. Ik hield mijn fantasieën over haar, die naarmate ik de puberteit bereikte steeds seksueler werden, wijselijk voor me. Elsie was dertien, een kind nog. Ik moest wel krankzinnig zijn.