Deze helden zwemmen mee met Maarten: ‘Ik doe het voor ons pap’

Het is een iconisch beeld, als Maarten van der Weijden ’s ochtends iets na vijf uur komt aanzwemmen bij Sloten. De nevel hangt laag boven het water en in de verte komt de zon op. Achter hem volgen in verschillende groepen tachtig meezwemmers, herkenbaar aan een oranje ‘boei’ aan hun zwempak.

Moest langeafstandzwemmer Van der Weijden het vorig jaar nog geheel alleen doen, dit jaar geldt voor hem: ‘You’ll never swim alone’. Tachtig goed getrainde mannen en vrouwen zwemmen bij elke doorkomststad twee kilometer mee. Natuurlijk om geld in te zamelen voor de Maarten van der Weijden Foundation in de strijd tegen kanker. Maar vooral ook omdat ze zelf een dierbare hebben die door de ‘rotziekte’ is getroffen.

Waar Van der Weijden na het rondje Sloten doorzwemt richting Balk, daar hijsen de meezwemmers zich uit het water. Een van hen is Matthijs Roobeek (30) uit Amsterdam. Na Sneek en IJlst is dit zijn derde stuk. Hij laat zich bij de camper vertroetelen door zijn partner Elise die een eitje voor hem bakt. ,,Vannacht had ik er nog weinig zin in’’, vertelt Mathijs terwijl hij zijn zwempak afstroopt. ,,Ik stond te klappertanden. Maar toen ik eenmaal in het water lag en al die mensen hier op de brug zag staan, vond ik het waanzinnig.’’

Matthijs heeft een speciale reden om mee te doen. ,,Bij een vriendin van mij is vorig jaar borstkanker geconstateerd. Ze is pas 30. Gelukkig gaat het weer wat beter, maar niet iedereen met deze ziekte heeft dat geluk.’’ Vandaag moet hij maar liefst vier keer het water in. ,,Ik kijk wel een beetje op tegen Bolsward, de laatste stad van vandaag. Maar het is een bijzonder evenement om mee te maken.’’ Elise is zijn ‘buddy’ tijdens deze tocht. Ze rijdt in een camper van stad naar stad. ,,Ik zorg ervoor dat hij goed eet en slaapt, en van A naar B kan. Ik vind het indrukwekkend.’’

Matthijs zit in dezelfde snelle zwemgroep als Gert de Groot (49) uit Amstelveen. Gert is waterpoloër. ,,Het is volledig genieten. In elke stad staan ongelooflijk veel mensen. Dat geeft veel energie. Ik voel bijna niet dat ik moe ben.’’ Gert verloor 18 jaar geleden zijn moeder aan borstkanker. Dat is zijn drijfveer om mee te doen. ,,Ik heb haar gevecht van dichtbij meegemaakt. Daarom wil ik hier bij zijn.’’

Zijn moeder was 51 toen ze de diagnose kreeg. Vijf jaar later overleed ze. ,,Het is belangrijk dat kanker eerder ontdekt wordt en dat er medicijnen zijn die kunnen voorkomen dat meer mensen de ziekte krijgen, of dat het minder heftige consequenties heeft. Ik moet er niet aan denken dat mijn vrouw of dochter borstkanker krijgen.’’

Zijn vrouw Maureen zorgt voor morele steun. Ze vindt de sfeer ‘geweldig’. Ze vinden het mooi om dit samen te delen. Maureen: ,,Iedereen is enthousiast en staat te klappen. In een stad hoorde ik ze roepen: helden!’’

In Stavoren worden Van der Weijden en de 80 meezwemmers gesteund door nog eens honderden mensen die eenmalig een stukje meezwemmen. Daar, in de vierde doorkomststad, neemt Van der Weijden rond half 1 ’s middags een stempel en een chêque in ontvangst. De zwemmers in Stavoren hebben samen 359.108 euro ingezameld. Dit bedrag gaat naar een van de elf doelen van de Maarten van der Weijden Foundation: de behandeling van kinderen met uitgezaaide kanker.

Een van de meezwemmers is John Dam (58). Hij is een ‘superfan’ van Maarten. ,,Hij is een sportheld. Het is geweldig om naast Maarten te zwemmen en aangemoedigd te worden.’’ Verderop staat Sven van Antwerpen na zijn derde zwembeurt onder de douche. Zijn moeder is geëmotioneerd. Ze is bij dat het dit jaar wel door kan gaan.,

,,Ik zwem voor ons pap. Die kreeg vijf jaar geleden slokdarmkanker. Hij heeft het gelukkig overleefd. Ik zou vorig jaar ook al meezwemmen, maar dat mocht niet.’’ Nu zwemt hij bij 10 keer 2 kilometer en het laatste stuk 3 kilometer mee. ,,Het is te doen, maar ik kan me echt niet voorstellen dat je zo’n afstand als Maarten moet afleggen.’’

Volg alle ontwikkelingen rond de Elfstedenzwemtocht hier.