Het was een jongerenprogramma en het heette Fanclub, in 1967 spuuglelijk verhollandst tot Fenklup. Allang in de vergetelheid geraakt, maar razend populair in de 3 jaar (1965-1968) dat het op televisie was.

In het programma van Ralph Inbar verschenen grote namen. Althans, namen die groot aan het worden waren, van The Kinks tot Pink Floyd. ,,Nederland gold in die jaren als een, op z'n Engels, steppin' stone','' vertelt de nu 77-jarige Jan Corduwener, destijds promotor van platenfirma Phonogram. ,,Lukte het hier als artiest, dan kon het met de rest van je internationale carrière ook wel wat worden.''

Promotie
Dus toen Phonogram in het najaar van 1967 het nummertje Love you till Tuesday uitbracht, was het niet gek dat Bowies manager Kenneth Pitt zijn kans schoon zag en Phonogram vroeg: zou het niet leuk zijn als David Bowie dat nummer in Nederland komt promoten? Bowie was 20 en zijn doorbraak moest nog komen.

,,Phonogram heeft toen dat optreden in Fenklup geregeld,'' vertelt
Antoine Loogman die ooit het boek David Bowie op klompen schreef, over alle optredens van Bowie in Nederland. Dus 8 november 1967 stond-ie daar, het fenomeen in wording: in studio Concordia in Bussum, tussen onder anderen Kees van Kooten en Wim de Bie, die als de Klisjeemannetjes kwamen optreden.

Jan Corduwener was David Bowie zelf gaan ophalen op Schiphol. Journalisten zaten nog niet achter Bowie aan en de tijd dat hij met limousines naar optredens werd gebracht, moest nog komen. Dat Corduwener er was met zijn BMW, was al heel wat. 2 jaar later ging het precies zo. De vroegere platenbaas heeft daar altijd luchtig over gedaan, maar Bowie zelf noemde Corduwener later herhaaldelijk 'de man die mij als eerste naar het buitenland haalde'.

Herinneringen
Bijzondere herinneringen heeft Corduwener nog wel: ,,Keu-ri-ge jongen. In de auto zei hij: Jan, ik hou van antiek. Weet je iets? Toen heb ik hem naar Naarden-Vesting gebracht, hebben we rustig rondgelopen. Ja, hij kocht ook nog iets, een vaasje of zo.''
In de studio in Hilversum verliep Bowies optreden ook wat lullig. Hagenaar Rudy Bennet, toen bekend als leadzanger van The Motions, was als gelegenheidspresentator opgetrommeld door Ralph Inbar.

Onder anderen de rauwe Britse bluesgigant John Mayall was ook te gast. ,,Ik weet nog wel dat ze wat achter het Hammond-orgeltje zaten en David Bowie een beetje uitlachten. Van: moet je die zien, met z'n strakke broekje en dat kontje, die probeert ook wat. Of Bowie het zelf door had, weet ik niet, maar ik zag het wel. Wat ook niet hielp: dat lied, Love you till Tuesday, was een soort folk-achtig liedje. Een beetje lullig eigenlijk.''

Bowie zong live. In een cylinder-achtig decor dat toen vast flitsend was, maar nu, met dat zilverpapier, knullig aandoet. ,,Het nummer kwam niet verder dan de tipparade,'' weet Antoine Loogman. ,,Maar het was een begin.''  Rudy Bennet heeft Bowie daarna groot zien worden en nog vaak gedacht: ,,Ongelooflijk, dat ze hem daar toen gewoon in Bussum hebben staan uitlachen.''