'Ik heb mijn demente moeder nooit als last ervaren'

,,Het was de laatste jaren al Moederdag zonder mijn moeder. De moeder zoals ik me die herinner. Dat ze er nu fysiek niet is, is wel gek. En ook moeilijk.''

Ben je niet ook verlost? Je moeder had alzheimer, een gemene ziekte.
,,Nee, nee, verlost, zo voel ik het niet. We hadden het goed geregeld. De verzorging werd door professionele verpleegsters gedaan, zodat wij ons echt konden beperken tot de leuke dingen, voor zover dat nog mogelijk was. Op het laatst kon ze niks meer. Maar iets daarvoor zat ik naast haar en reageerde ze op wat ik zei. Gaf ze me een hele grote glimlach. Eentje van herkenning. Contact, daar doe je het voor. Daar kon ik dan weer even op voort.''

Misschien dacht ze op dat moment wel dat jij haar moeder was.
,,Die gedachte probeerde ik niet toe te laten. Dat is het allermoeilijkst: dat je moeder je niet meer herkent. Maar ik heb altijd het idee gehad dat als John of onze kinderen er waren, dat ze dat toch wel voelde, dat het vertrouwd was, dat het eigen was. Maar misschien heb ik me dit een hele periode wijsgemaakt. (Even stilte.) Ik heb mijn demente moeder nooit als last ervaren.''