Meejanken om de kinderen die doodgaan
columnNynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt.
Ik denk aan mijn eigen baby, met haar dikke spekbenen, en schiet vol
Ik zit in de auto en hoor op de radio dat voor het einde van het jaar vijftigduizend kinderen in Nigeria van de honger zullen sterven, omdat het gevecht tegen Boko Haram voor enorme voedseltekorten heeft gezorgd.
Ik denk aan mijn eigen baby, met haar dikke spekbenen, en schiet vol.
Ik zie op Facebook het filmpje van de withelm die in de Syrische stad Idlib een baby van een maand oud onder het puin vandaan haalt. De man barst in huilen uit.
Ik denk aan mijn eigen baby die in haar bedje ligt te slapen, en schiet vol.
RTL-correspondent Olaf Koens twittert dat in Aleppo kinderen geopereerd worden zonder verdoving, omdat de verdovingsmedicatie op is.
Ik retweet het en daarna maak ik een fles voor mijn eigen dochter.
En ik wil erover schrijven, maar bij elke zin die ik tik, denk ik: nu gaan ze roepen dat er in Nederland ook onrecht is en dat we daar eerst maar eens iets aan moeten doen. Of ze roepen iets over ontwikkelingshulp en een strijkstok. En daarna nog iets over 'testosteronbommen'.
En wat moet ik er ook over schrijven? Bij dit soort vreselijk nieuws verval ik meteen in uitgekauwde clichés over de spekbenen van mijn eigen dochter.
En zo zou ik er bijna niks over zeggen.
Ik deel de nieuwsberichten op Twitter en koop daarmee mijn passiviteit af. Een goedkope aflaat waar de kinderen in Nigeria en Syrië helemaal niks aan hebben.
Het zijn kinderen. Er gaan duizenden kinderen dood. Ze worden gebombardeerd, ze krijgen geen eten. Ze zijn speelbal in oorlogen waar ze zelf helemaal niks aan kunnen doen.
Ze zijn kinderen. Ze gaan dood en alles wat ik doe is een beetje meejanken, een beetje geld overmaken en tweetjes retweeten.
Het zijn kinderen. We zouden het er elke dag over moeten hebben. We zouden moeten schreeuwen. En voor elke keer dat ik volschiet zou ik geld over moeten maken. Dáár hebben ze wat aan.
En welk argument je nu ook op AD.nl of op Twitter of Facebook gaat zetten om mij de mond te snoeren, dat maakt niet uit.
Het zijn kinderen.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMColumn
Oneerlijke wedstrijd
Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt. -
PREMIUM
Terrorismeverdachten spraken over Wilders ‘door de kop schieten’, toch komen ze vrij: hoe kan dat?
Een groep Eindhovense terrorismeverdachten komt volgende week (voorlopig) vrij. Zeer opmerkelijk, want ze worden verdacht van het voorbereiden van aanslagen, mogelijk op politici. Of was er juist weinig aan de hand? ,,Deze zaak is voer voor debat, de angst voor moslims leek de rechtszaal binnengeslopen.” -
vraag 't vtwonen
Zo wordt je huis een oase van rust: ‘Dat is echt een basisbehoefte’
In een rustig huis is het fijn thuiskomen na een lange werkdag. Hoe maak je van je huis zo’n serene plek? We vragen het Liza Wassenaar, stylist bij vtwonen. -
PREMIUMOntgroening
Ik zou me doodschamen
Nynke de Jong schrijft drie keer per week over wat haar bezighoudt. -
De beste games voor...
De beste games voor op een feestje: zo krijg je iedereen rondom de televisie
Gamen is meer dan alleen maar schieten of voetballen, en is vaak veel makkelijker om aan te beginnen dan je misschien denkt. In deze rubriek geven we daarom laagdrempelige tips voor games in elke situatie. Vandaag: de beste games voor tijdens een feestje.
-
Podcast
Nanette en Marlies verloren ongeboren baby: ‘Zoveel liefde voor zo’n ieniemini mensje’
Een zwangerschap leidt niet altijd tot een blakende, gezonde baby: per jaar verliezen in Nederland zo’n 25.000 vrouwen een ongeboren kindje. In de podcast Miskraammonologen, een productie van Ouders van Nu, AD en de regionale titels, hoor je de persoonlijke verhalen van deze vrouwen. Deze week vertellen Marlies en Nanette over hun miskramen. -
Eva Breda: ‘Na maanden therapie moest het nu toch juist beter met me gaan?’
Onze mentale gezondheid is er nog nooit zo slecht aan toe geweest. Ervaringsdeskundige Eva Breda, ook journalist voor Libelle, onderzoekt in haar columns hoe dat beter kan. Deze week: therapie doorstaan. -
The Green Happiness vindt veel kritiek onterecht
Diëtisten Merel von Carlsburg en Tessa Moorman van weblog The Green Happiness willen gefundeerde kritiek best ter harte nemen, maar vinden veel van de genoemde punten onterecht. De dames kwamen vorige week zwaar onder vuur te liggen omdat hun voedingsadviezen alles behalve wetenschappelijk of gezond zouden zijn.