De storm die overwaaide: Nijmegen hield alles onder controle

,,Verschrikkelijk dat dit nodig is”, verzucht binnenstadbezoeker Elske Melssen. Onthutst wijst ze maandagmiddag op de timmerlieden die de Wonder for Kids in de Houtstraat onder handen nemen. Met grote houten platen worden ramen en deuren afgeschermd. Het is maandag 25 januari 2021. Een surrealistische tijd krijgt op deze dag een nog surrealistischer randje. 

Relschoppers dreigen op social media de Nijmeegse binnenstad ‘à la Eindhoven’ te gaan slopen, vanaf 20.00 uur. Lede van de harde kern van NEC werpen zich onmiddellijk op als een soort beschermheer van de stad, zij beweren ‘het tuig’ uit de stad te zullen meppen. Want: ‘Onze ondernemers hebben het al moeilijk genoeg.’

Het zal zo’n vaart niet lopen, blijkt als de avond valt. Mede dankzij een noodbevel van burgemeester Bruls én een goed gecoördineerde politieactie: de binnenstad wordt hermetisch afgesloten door een imposante politiemacht. Rellen blijven uit. Een enkeling wordt aangehouden.

Langzaam verdwijnt zo het unheimische gevoel dat zich zich maandagmiddag meester maakt van het centrum en zijn winkeliers en bewoners. Het regionale opleidingscentrum sluit die middag eerder om de leerlingen de kans te geven tijdig naar huis te gaan, kinderdagverblijven in het centrum gaan voortijdig dicht, sommige winkels ook, steeds meer houten schotten verschijnen in het straatbeeld. Molenstraat, Koningsplein, Plein 1944: ze worden leeggeruimd, banken en parasols gaan naar binnen. Het bekende bruine café Samson, hoek Houtstraat-Plein 1944, verandert in een vesting. De stad die zich schrap zet.

Het doet een beetje denken aan veertig jaar geleden. ,,Dat was met de Piersonrellen”, zegt fotograaf Nico van Hoorn. ,,Ook toen werden de huizen dichtgeplankt. Ik heb een déjà vu.” Ondertussen laat ook Marco Rijnberk van kledingzaak Hilckmann op Plein 1944 zijn winkel   dichttimmeren.  ,,Misschien dat het niet nodig is en gebeurt er helemaal niets. Ik hoop het van ganser harte. Maar ik verwacht helaas dat dit wel nodig is. Het kost wat, maar liever dat dan dat straks mijn winkel helemaal gesloopt is.” 

Ook wijkagent Bas - met de mountainbike op Plein 1944 - maakt zich dan nog flinke zorgen. Niet voor zijn eigen veiligheid, maar over de enorme beroering en angst die door de stad gaat. ,,Ik word om de haverklap gebeld door mensen die meer willen weten van al die berichten. Ik kan niet eens mijn verhaal afmaken en wordt dan alweer gebeld. Zoveel onrust heb ik niet eerder meegemaakt.”