Een denkbeeldig lapje van hoop aan de wenseik, helpt vast

Ik denk nu aan kwetsbare mensen, vooral aan hen voor wie corona in de streken van oorlog en honger de emmer doet overlopen. In gedachten scheur ik een lap van mijn T-shirt, waar mijn hart klopt, en verbind het aan de hoogste tak van de zomereik.

Ik ben verbaasd over hoe mensen massaal de oproep ‘Blijf thuis!’ negeren en hutjemutje naast elkaar lopen. Jazz en ik lopen op ruim 1,5 meter afstand van elkaar naar huis.

Pestepidemie
Thuis open ik het Grote Geschiedenisboek van Nijmegen. Daarin lees ik over de pestepidemie die Nijmegen in 1635 trof. In anderhalf jaar tijd stierf 30 procent van de ongeveer tienduizend stadsgenoten aan de pest.

Er wordt over de onfrisse geur van de pest geschreven. ‘In de nauwe gassen van de Nijmeegse benedenstad liggen de lijken te rotten...’ Ik kijk lang naar de tekening van de stadsarts IJsbrand van Diemerbroeck in zijn pestdokterskleding met de typische kap en de snavel met geurige kruiden die bescherming boden tegen de ‘haestige siecte’ pest.

Russische arts
Op Facebook zie ik een filmpje van de naar Nijmegen gevluchte Russische arts en getalenteerde zanger Pavel Stotcko. Ik schrik als ik de 30-jarige hoor vertellen dat hij door corona is getroffen en besluit hem te bellen.

Hij beschrijft de eerste symptomen van de ziekte die hij na contact met iemand uit de nabijheid van een coronapatiënt had opgelopen. En dat hij zich inmiddels wel iets beter voelt. ,,Ik ben wel nog zwak en kortademig.”

Pavel waarschuwt. ,,Onderschat deze infectie niet. Je hebt geluk als het virus jou vermijdt.”

Ik denk aan het lapje dat ik denkbeeldig aan de wenseik heb gehangen. Zal vast helpen. Net als het opvolgen van Pavels advies: ,,Blijf thuis!”