Mantelzorg, foto ter illustratie. © ANP XTRA

Jacqueline bezoekt regelmatig de dementerende Bets. Zorg jij ook voor iemand met dementie?

Column en oproepNIJMEGEN - Jacqueline de Bekker, chef eindredactie bij De Gelderlander, is mantelzorger voor de 83-jarige Bets. Zij is de moeder van een goede vriendin. De bezoekjes aan Bets grijpen haar enorm aan.

Jacqueline de Bekker 30-06-19, 13:50 Laatste update: 10:50

‘Hoe is het met je ouders?’ ‘Die zijn dood, Bets’ ‘Ach toch, wist ik niet meer. Leuk dat je er bent. Hoe gaat het thuis? Met je kinderen? Met je ouders? ’

Op het laatste moment slik ik mijn antwoord in. ‘Goed’, zeg ik, ‘Met allemaal’ . Ik vertel over de streken van mijn zoon en de ijver van mijn dochter. Ze glimlacht: ‘En met je ouders? Hoe gaat het daarmee?’.

Zorg jij ook voor iemand met dementie?

Jacqueline is lang niet de enige die mantelzorger is van iemand met dementie. Sterker nog, steeds meer mensen worden met de ziekte geconfronteerd. Het zorgen is zwaar, emotioneel maar soms ook ontroerend of zelfs hilarisch. Wij zijn benieuwd naar uw persoonlijke ervaringen. Stuur uw verhaal van maximaal 300 woorden aan Wilma de Cort. Vermeld daarbij ook uw naam, woonplaats en telefoonnummer.

Regelmatig bezoek ik haar, Bets, de 83-jarige moeder van een goede vriendin. We komen uit hetzelfde dorp. Bets heeft alzheimer, vergeet alles en stelt voortdurend dezelfde vragen. Ik raak daar nauwelijks aan gewend. Ik begin energiek aan een gesprek, maar ben na tien minuten doodop. Van telkens diezelfde vragen. Gelukkig zeg ik niet meer: ‘Dat heb ik u net verteld’. Ik geef iedere keer netjes antwoord alsof het de eerste keer is dat ze het vraagt. En soms lieg ik dus. Zoals over mijn ouders.

Bets was altijd een knappe vrouw, sociaal en vriendelijk. Een vrouw van de wereld met kinderen die eigenlijk alles goed deden. Als een van de weinige moeders in het dorp werkte ze, als docente. Ze maakte carrière, ging op haar 56ste met de vut en reisde met haar man vervolgens de halve wereld rond.