Lakzegel uit 1436 duikt na 75 jaar weer op: stukje oorlogsbuit terug in Kranenburg

Maar het is weer terug. Dankzij Hens Jordaan uit Naarden. Die maakte het grensstadje recent dolblij toen hij het zegel, gemaakt van een soort messing, terug kwam brengen.

Lakzegels werden destijds gebruikt om een afdruk te maken in rode was onder aan brieven en documenten. Om er een officieel tintje aan te geven. In een archief in Düsseldorf ligt nog een document met het lakzegel van de Kranenburgse kerk. Er moeten er veel meer geweest zijn, maar die zijn in de loop der eeuwen verloren gegaan.

Eigenlijk is het het lakzegel van het Stift (klooster) van Zyfflich. Dat werd  in 1436 verplaatst naar het veiligere Kranenburg dat beschermd werd door stadswallen. De kanunniken lieten toen een nieuw zegel maken. Daarop is  Martinus te zien met de bedelaar. De heilige Martinus is nog steeds de beschermheilige van de kerk in Zyfflich. Ook Petrus en Paulus zijn verbeeld in het zegel. De kerk in Kranenburg is vernoemd naar deze twee heiligen.

Hoe het kleinood, zo'n zeven centimeter groot, bij Hens Jordaan (70) in Naarden terecht kwam? Hij vond het in de nalatenschap van zijn vader Dick. En hoe die eraan kwam?

Jordaan: ,,Mijn vader is na de oorlog in het ouderlijk huis in Haaksbergen getrokken. Dat huis is in de oorlog gevorderd geweest door Duitse troepen. Haaksbergen is bevrijd door Britse eenheden. Die Britten hebben eerder bij Nijmegen gevochten. Niet uitgesloten kan worden dat die het zegel uit Kranenburg hebben meegenomen.”

De vader van Hens kwam het zegel in ieder geval op een gegeven moment ergens in een la tegen. ,,Hij heeft naspeuringen gedaan en kwam tot de conclusie dat het zegel uit Kranenburg moest komen. Er is al in 1956 hierover correspondentie geweest met Friedrich Gorissen, de stadsarchivaris van Kleef, maar dat bloedde op enig moment dood.”

Hens kwam - ‘ik was met pensioen’ - het zegel ruim een jaar geleden weer tegen in de spulletjes van zijn vader. ,,En nu is er internet. Ik heb gegoogeld en kon zo contact leggen uiteindelijk met het Museum Katharinenhof in Kranenburg. ,,Dat was ook een wens van mijn vader. Om het niet aan een persoon, maar aan een instantie zoals een museum, terug te geven.”

In Kranenburg zijn ze dolblij. Het zegel is goed bewaard gebleven en heeft een grote cultuur-historische waarde. Het is gebruikt tot 1802 toen het Stift werd opgeheven. Daarna werd het bewaard in de pastorie naast de kerk. Daar verdween het in 1945. ,,We zijn verheugd dat dit zegel, dat getuigt van onze geschiedenis, weer terug is op de plaats waar het hoort. We zijn Hens Jordaan zeer dankbaar", aldus het museum in een persverklaring