‘Ik ben al anderhalf jaar huisman, daar is ook niks mis mee’

We zijn weer thuis en zitten met visite te praten over ‘de nieuwe situatie’. Wat al best een ding is. Want ik merk dat mensen die nog niet gestopt zijn met werken, het moeilijk vinden om erover te praten. Er heerst een zekere gêne. Het is onbekend terrein en misschien speelt mee dat ze eigenlijk vinden dat je niet meer meedoet aan het echte leven. Waar zij nog midden in zitten. Niet dat ze dat zullen uitspreken. ,,Dus eh”, begint zo’n gesprek dan heel aarzelend. ,,Wanneer eh..” En dan volgt vaak: ,,Zie je d’r tegenop?” ,,Helemaal niet”, zeg ik dan. ,,Ik zie ernaar uit!”

Tenminste, dat denk ik. Want je kunt toch uiteindelijk moeilijk voorspellen hoe je je voelt over een paar maanden. Al begin ik dan al snel over die projectjes, die ik in ieder geval de eerste maanden van ‘de rest van mijn leven’ onder handen wil nemen. Iets met de keuken, er moet een zolder afgetimmerd enzovoort. En, zeg ik daar achteraan: ,,Ik weet wel dat projecten niet de manier zijn waarop je je hele niet-werkzame leven kunt invullen.” Maar voor de rest weet ik het natuurlijk ook niet. Ik eindig wel altijd met: ,,En ik heb natuurlijk twee jonge kinderen en een vrouw die nog werkt.”

Waarop onze visite van die dag zei: ,,Je wilt natuurlijk niet de huisman worden",  om vervolgens een stevige stilte te laten vallen, als om de ernst van de zaak te benadrukken. Ik antwoordde: ,,Ik ben al anderhalf jaar huisman. Daar is ook niks mis mee. Ik breng en haal de kinderen, ik kook, ik stofzuig het huis.” Alle ogen werden toen gericht op mijn vrouw. ,,Ik doe niet aan stofzuigen",  zei ze.

We gaan haar hier geen onrecht doen. Ze is dan niet van het huishouden, maar heel erg van de fantasie, spelletjes, voorlezen, de vrolijkheid en de opvoeding: het leven in huis. Enfin, we constateerden dat ik vooral de práktische huistaken vervul en dat mijn vrouw het sociale gedeelte doet: de verjaardagen met hun kadootjes, de sociale afspraken, de etentjes, de kinderafspraakjes. En ik wil best meer huisman worden als ik eenmaal ben gestopt met werken; de carrière van mijn vrouw naar nog grotere hoogten stuwen door haar meer werk uit handen te nemen. Liefst praktische zaken, dat wel. 

Reageren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl